ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ Seminar

ျမန္မာ ဘေလာ႔ဂါမ်ား ပူးေပါင္းက်င္းပတဲ႔ Why do we blog ဆိုတဲ႔ Open Seminar ေဟာေျပာပြဲ အခမ္းအနားကို လာမည္႔ 01.09.2007 စေနေန႔ ၁၁နာရီကေန ၄နာရီအထိ က်င္းပမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ဘေလာ႔ဂ္ ေရးသားေနၾကတဲ႔ ကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္ ဘေလာ႔ဂါေတြကိုယ္တိုင္ ေဟာေျပာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ ရွိေနၾကတဲ႔ ျမန္မာဘေလာ႔ဂါေတြရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ အေတြးအျမင္ေတြကို သိေစခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး မီဒီယာ ကန္႔သတ္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ ယဥ္ေက်းမႈ အေၾကာင္းနဲ႔ အသံုးျပဳရ ဘယ္ေလာက္ လြယ္ကူတယ္ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္လို႔လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ႔ ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွာ လူတိုင္း စိတ္၀င္တစား အသံုးျပဳေနၾကတဲ႔ နည္းပညာနဲ႔ အခြင္႔အလမ္းေတြကို ျမန္မာလူငယ္ လူၾကီးအားလံုး သိေစခ်င္တာရယ္၊ စီးပြားေရး အခြင္႔အလမ္းေတြ ရရွိလာေစရန္ စတဲ႔ အခ်က္ေတြကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒီပြဲတစ္ခု လုပ္ရတာ မလြယ္ပါဘူး။ အကုန္အက် အမ်ားၾကီး ရွိသလို အလြန္ပင္ပန္းပါတယ္။ ပိုက္ဆံ အက်ိဳးအျမတ္ တစ္ျပား တစ္ခ်ပ္မွ မရဘဲ အထက္က ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ သက္သက္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ျဖစ္ၾကတာပါ။ Company ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ဒီပြဲအတြက္ ပံ႔ပိုးေပးထားပါတယ္။ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ အားလံုးကို တက္ေရာက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ တက္ေရာက္ လာသူေတြအတြက္ အစားအေသာက္နဲ႔ ကံစမ္းမဲ အစီအစဥ္ေတြလည္း ထည္႔သြင္းထားပါေၾကာင္း။

ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့အထဲက ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးပို႕စ္မ်ား

ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့အထဲက ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးပို႕စ္မ်ား

ကိုရန္ေအာင္ႀကီးက အႀကိဳက္ဆံုးပို႕စ္ငါးခုကိုေရြးေပးပါလို႕လာ Tag တယ္။ သူ႕ဘေလာ့ဂ္မွာသြားၿပီး ငါးခုတည္းလား ကိုရန္ေအာင္ရယ္ ... လို႕ေတာင္သြားေနာက္လိုက္ေသးတယ္။
အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ... ကၽြန္ေတာ္တင္ခဲ့တဲ့ပို႕စ္ေတြအားလံုးကိုကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္လို႕
ေျပာလို႕ရပါတယ္ ...။ ေကာင္းလြန္းလို႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္စာေတြဟာ စာဖတ္သူေတြကိုဘယ္လိုအဆိပ္အေတာက္ မ်ိဳးမွမျဖစ္ေစႏုိင္ဘူးလို႕ ယံုၾကည္လို႕ပါ ...။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္မႀကိဳက္တဲ့ အခ်ိဳ႕စာေတြ ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိပါတယ္ ...။ အဓိကကေတာ့ ကဗ်ာေတြပါ ... ကဗ်ာနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္အားနည္းပါတယ္ ... ။ ကုိယ္တုိင္ေရးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္မိတိုင္း အားမလိုအားမရစိတ္ေတြျဖစ္ရပါတယ္ ...။ ဒါေပမယ့္လဲ ႀကဳိးစားေရးဖြဲ႕ေနရင္း ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြေတာ့ရခဲ့ဖူးပါတယ္ ...။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ပို႕စ္ေလးေတြထဲက ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးပို႕စ္ေတြကို မျဖစ္မေနေရြးေပးပါဆိုရင္ေတာ့ ဒါေလးေတြကိုေရြးခ်င္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လႊတ္ခ်ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ ...
အခ်စ္အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ရွားရွားပါးပါး ၀တၳဳတိုေလးပါ ...။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အေရာင္မ်ား
ျမင္ေနေတြ႕ေနရတဲ့အေရာင္ေတြကို အဓိပၸါယ္ေတြလိုက္ဖြင့္ဆိုၾကည့္ေနမိရင္းက ဒီ၀တၳဳတိုေလးကိုရခဲ့တာပါ။

ငါျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့တဲ့ဘ၀တစ္ခုထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ၂၇ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕မွာ အမွတ္တရေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ ...။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေလာကမွတ္တုိင္မ်ား
ဖတ္ဖူးတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ထဲက ထူးျခားတဲ့အေတြးေလးကိုယူၿပီး A ကေန Z အထိကို ကဗ်ာေလးစပ္ၾကည့္ခဲ့တာပါ ...။ A ဆိုတာက Art , B ဆိုတာက Blind စသည္ျဖင့္ စာတစ္ပုိဒ္ခ်င္းမွာ အဓိပၸါယ္ေလးေတြပါေနေအာင္ေရးထားတာပါ။

အသာလြန္ဆံုးမ်ား
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လွမ္းပို႕လိုက္တဲ့ slide show ေလးထဲက စာေၾကာင္းေလးေတြကို ဘာသာျပန္ၿပီး ကိုယ့္အျမင္ေလးေတြေပါင္းထည့္ထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ပါ ...

ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္ေတြကိုေတာ့ေရြးေပးၿပီးပါၿပီ ... ဒါကိုေတာ့သူမ်ားေတြကိုျပန္ မ Tag ေတာ့ပါဘူး ...။
ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးကို လာေရာက္ဖတ္ရႈၾကတဲ့သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ပဲ ျပန္ၿပီးေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္ေတြကိုေတာ့ေရြးေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ... စာဖတ္သူေတြကလည္း စာဖတ္သူအႀကိဳက္ ၅ခုဆီကိုေရြးေပးၾကဖို႕ပါ ... ဒီပို႕စ္ေလးရဲ႕ကြန္႕မန္႕ေအာက္မွာ ေရြးၿပီး ေခါင္းစဥ္ေလးေတြေရးေပးေစခ်င္ပါတယ္ ... ၉.၉.၂၀၀၇ က်ရင္ စာဖတ္သူအႀကိဳက္ ငါးခုကိုမဲခြဲၿပီးကၽြန္ေတာ္ျပန္တင္ေပးပါ့မယ္ ...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ...

ႏွေျမာတယ္ …

ႏွေျမာတယ္ …

တုိင္းျပည္ လူမ်ိဳး

ႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကို ထမ္းပိုးမယ္တဲ့

အဲဒီ့လူငယ္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ

တရားမွ်တမႈေတြခမ္းေျခာက္ေနတာကို ႏွေျမာတယ္ ..။

ႏွေျမာတယ္ …

ျပည္သူရဲ႕ ေသြးေခၽြးမ်က္ရည္

တတိတိေၾကြေပးခဲ့ရတဲ့ လမ္းေပၚမွာေလွ်ာက္

ရုိက္သြင္းခံထားရတဲ့ တစ္လမ္းသြားဦးေနွာက္နဲ႕

ေအာက္ကို တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ငံုမၾကည့္တဲ့သူေတြကို ႏွေျမာတယ္ …။

ႏွေျမာတယ္ …

အဆင့္ျမင့္ပညာရပ္ေတြကို

အဆင့္ျမင့္ႏုိင္ငံေတြမွာသင္ယူ

အညြန္႕တလူလူနဲ႕ လူေတာ္ေတြ …

လူေကာင္းေတြျဖစ္မလာတာကို ႏွေျမာတယ္ …။

ႏွေျမာတယ္ …

မတရားမႈေတြကို ေထာက္ခံ

အမွန္ကိုအမွား အမွားကိုအမွန္

အျမင္အာရံုေတြမွာ ေမာဟအေမွာင္ေတြခံေနတဲ့

ျမင္ရက္နဲ႕ကန္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကို ႏွေျမာတယ္ …။

ဘုန္းမင္းဇြန္

ဘ၀ေျပာင္းသြားသူမ်ား ...

ဘ၀ေျပာင္းသြားသူမ်ား ...

သူတို႕ေတြ ...

ေၾကာက္စိတ္ေတြကို ေဘးမွာခ်ိတ္ထားၿပီး

အမွန္တရားေနာက္ကေန အရိပ္လိုကပ္လိုက္

တရားမွ်တမႈအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာတုိက္ၾကတယ္ ...။

သူတို႕ေတြ ...

ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာေတြနဲ႕

အတုိင္အေဖာက္မညီေတာ့တဲ့ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြကိုစာနာ

ရင္ခုန္သံေတြကုိ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ မာေက်ာေစၾကတယ္ ...။

သူတို႕ေတြ ...

ခလုတ္ကန္သင္း ဆူးေညွာင့္ေတြခင္းတဲ့လမ္းမွာ

အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းမပါတဲ့ ခႏၶာနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္

လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ ရဲရင့္စြာထြန္းေတာက္ၾကတယ္ ...။

သူတို႕လို ... သူရဲေကာင္းေတြကိုေရွ႕ထားၿပီး

ေငြစကၠဴတစ္ရြက္ ႏွစ္ရြက္အတြက္

ဒါမွမဟုတ္ ...

ထမင္း တစ္နပ္ ႏွစ္နပ္အတြက္

ဒါမွမဟုတ္ ...

တစ္ဘ၀စာ

မက္ေလာက္စရာစြန္႕ႀကဲမႈေတြအတြက္

အရက္ခြက္ေတြပါးစပ္ထဲေလာင္းထည့္

ခုိင္းတဲ့အတိုင္း အစြမ္းကုန္ရိုင္းလိုက္မယ္ဆိုတဲ့သူေတြ

ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစား

ခင္ဗ်ားတို႕ ဘယ္ဘ၀ေရာက္သြားသလဲဆိုတာ ...။ ။

ဘုန္းမင္းဇြန္

အသံုးမက်တဲ့ ေကာင္းကင္

အသံုးမက်တဲ့ ေကာင္းကင္

အဲဒါပါပဲ …

တလက္လက္ထေနတဲ့ အတၱေတြ

စိ္တ္ဓါတ္ေအာက္တန္းက်မႈေတြနဲ႕

ထုဆစ္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္ဆီက …

အနိဌာရံုေတြပဲ ျပဳတ္ျပဳတ္က်တတ္တယ္ဆိုတာ … ။

စိတ္ေတြကုိဒံုးဒံုးခ်ထားတဲ့ ဘ၀အပိုင္းအစေတြ

လမ္းမေတြေပၚ တဘံုးဘံုးလဲၾက …

အဲဒီ့ညေနမွာ

သက္ျပင္းေတြက ဂီတျဖစ္သြားတယ္ …။

ရိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို

မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အားအင္နဲ႕က်ားကန္

အဲဒီ့ မ်က္လံုးေတြက

မေသခ်ာမႈတစ္ခုနဲ႕ ေလးလံေနၾကတယ္ …။

ဘာလဲဟဲ့ မနက္ျဖန္

ဘာလဲဟဲ့ အနာဂတ္ …

တစ္ေန႕တာကိုပဲ အႏိုင္ႏုိင္ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း

နံနက္ခင္းတစ္ခုထဲက ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို

ညေနတစ္ခုနဲ႕အတူ ကြပ္မ်က္

အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာ အိပ္မက္ေတြေတာင္ပါမလာခဲ့ … ။

ေခါင္းငံု႕ ဒူးေထာက္

စိတ္ဓါတ္ေတြကို ကုန္းကုန္းေကာက္ေနတုန္း

လူက လူကိုနင္းတဲ့ေခတ္က

တံခါးေပါက္ေတြကို လိုက္လိုက္ေခါက္

ေက်ာကုန္းေပၚဖိနပ္ရာေတြေရာက္ေရာက္လာတယ္ …။

ပါးစပ္တစ္ေပါက္အလႈပ္မွာ

ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ႏႈတ္ေတြဆြံ႕အသြား …

မတတ္ႏုိင္ျခင္းေတြကပဲ

လက္က်န္ စာရိတၱေတြကို တိုက္စားသြားတယ္ …။

အဲဒါပါပဲ …

တလက္လက္ထေနတဲ့ အတၱေတြ

စိ္တ္ဓါတ္ေအာက္တန္းက်မႈေတြနဲ႕

ထုဆစ္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္ဆီက …

သန္႕စင္မႈတစ္ခုကို

ဘယ္လိုမွေမွ်ာ္လို႕မရဘူးဆိုတာ …။

ဘုန္းမင္းဇြန္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သံလြင္အိပ္မက္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သံလြင္အိပ္မက္

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ၆တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းကစလို႕ … အခုအခ်ိန္အထိ စိတ္တူ၊ ကိုယ္တူ၊ ယံုၾကည္ခ်က္တူစြာနဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အတူတက္ခဲ့ၾကေနစဥ္အတြင္း ျဒပ္မဲ့ကမၻာ(၁) (၂) စတဲ့ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြကို သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အတူတူစီစဥ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ သူက ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးကတည္းက စင္ကာပူကိုထြက္သြားၿပီး … Polytechnic မွာေက်ာင္းသြားတက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ RIT အမွတ္ေလးမီတာနဲ႕ Civil Engineer ျဖစ္တဲ့အထိဒီမွာပဲေက်ာင္းတက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပအႏုပညာကိုခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက … စင္ကာပူမွာ သူ႕ညီနဲ႕ေပါင္းၿပီး အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းေလးတစ္ခုလုပ္ထားတယ္လို႕ သူရန္ကုန္ကိုျပန္လာတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာပါတယ္။ အဲဒီ့ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းေလးရဲ႕ နာမည္က သံလြင္အိပ္မက္ပါတဲ့ …။ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက သံလြင္အိပ္မက္က အမွတ္(၁)ထြက္ၿပီးေနၿပီ … ။ အဲဒီလိုနဲ႕ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၂)အတြက္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳကိုသြားဗ်ဴးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ရင္းႏွီးတဲ့ ဦးမင္းလူကိုလဲ သြားေတြ႕ၾကတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္ကစလို႕ သံလြင္အိပ္မက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့တယ္။ ။ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္နဲ႕သြားေတြ႕တယ္ …။ ဆရာက သူ႕ရဲ႕ ပံုေတြကို အလုိရွိသလိုအသံုးခ်ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ သူဆြဲထားတဲ့ ကာတြန္းစီဒီတစ္ခ်ပ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းလဲ … စာမူေတြရွာေပးတယ္ …။ ကၽြန္ေတာ္လဲ၀င္ေရးတယ္ …။ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၂)မွာ ပထမဆံုးေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာေတြကေတာ့ ကိုငွက္ႀကီး(ထူးအိမ္သင္)ေရးဆိုထားတဲ့ ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕သတို႕သမီး သီခ်င္းကိုခံစားေရးဖြဲ႕ ထားတဲ့ ေတးခံစားမႈေဆာင္းပါး (ေနဘုန္းလတ္) ၊ ခြဲခြာျခင္း ဆိုတဲ့ကဗ်ာ (ေႏြေလ)၊ ေခါင္းေဆာင္မႈဟူသည္ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး(ဘုန္းဦးေမာ္) တုိ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္အတုိင္း၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ စာမူရွားပါးမႈျပႆနာရွိေနတဲ့အတြက္ စာမူေတြ လိုသေလာက္မရရင္ ကိုယ္ေရးထားတာေတြကိုပဲ ကေလာင္ခြဲေတြနဲ႕ထည့္ရပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ့ ျပႆနာကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ …။ အဲဒီ့လိုနဲ႕ သံလြင္အိပ္မက္ကို အေ၀းကေန၀ိုင္း၀န္းပ်ိဳးေထာင္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူကိုေရာက္ခဲ့တယ္ …။ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၃) မထြက္ခင္မွာပါ …။ သံလြင္အိပ္မက္ကို အနီးကပ္၀ိုင္း၀န္းရေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္းႀကိဳးစားၾကရတယ္ဆိုတာကို ျမင္လာပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္ကစၿပီး အမိေျမရဲ႕ အေ၀းမွာ အခ်ိန္ေတြပိုေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ သံလြင္အိပ္မက္ထဲကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ႏွစ္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္ …။ အဲဒီ့လိုနဲ႕ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္ (၄)က စလို႕ ေနမ်ိဳး(သံလြင္)ဆိုတဲ့ ကေလာင္သစ္တစ္ခုနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သံလြင္အိပ္မက္ အယ္ဒီတာဘ၀ဟာ တရား၀င္စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနမ်ိဳး(သံလြင္) ကေလာင္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စေရးတဲ့ အက္ေဆးကေတာ့ ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္အလြမ္းမ်ား ပါ။ ညီညီ(သံလြင္)၊ စည္သူ(သံလြင္)၊ ေနမ်ိဳး(သံလြင္) ဆိုတဲ့နာမည္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕သံလြင္အိပ္မက္ကို ေကာင္သထက္ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ …။

စည္သူေအာင္ … စာမူေတာင္းတဲ့ေမးလ္ေတြပို႕ဦး …။

ေဟ့ေကာင္ … မင္း ဟိုဟာလုပ္ဦး …

မင္း ငါ့ကိုခ်ည္းေျပာမေနနဲ႕ … မင္းလဲ အဲဒါေတြၿပီးေအာင္လုပ္ဦး …။

ေဟ့ ညီညီ… ငါတို႕ အင္တာဗ်ဴးက႑မၿပီးေသးဘူးေနာ္ …။

ေရြးထားတဲ့ စာမူေတြျမန္ျမန္စာစီပါဦးဟ …။

ေနမ်ိဳးေက်ာ္ … ကာတြန္းေတြဆြဲဖို႕ ကိုစိုင္းကိုေခၚဦးေလ …။

သူ႕ကို ကိုယ္တြန္း … ကုိယ့္ကိုသူတြန္းနဲ႕ … ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေရွ႕ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သံုးေယာက္ အဲဒီ့လို ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာကို မႀကည့္ရက္တဲ့ မႏၱေလးသားႀကီး ကိုငယ္ကလဲ
၀င္ကူ၀င္တြန္း၀င္ပြားရင္း သံလြင္အိပ္မက္ အယ္ဒီတာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါတယ္။ အယ္ဒီတာ (၄)ေယာက္ရွိတဲ့ မဂၢဇင္း ဒီတစ္ေစာင္ပဲရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ့လို အဲဒီ့လိုနဲ႕ … သံလြင္အိပ္မက္ဟာ ပံုမွန္ပရိတ္သတ္ေတြ၊ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳသူေတြ၊ စာမူေပးပို႕သူေတြနဲ႕ စည္စည္ကားကားျဖစ္လာပါတယ္။ သံလြင္အိပ္မက္အတြက္ လိုအပ္တာေတြကို အကူအညီေပးႏုိင္ဖို႕ မေလးရွား၊ အေမရိကား၊ ထုိင္း၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေတးလ်၊ ယူေအအီး၊ ယူႏုိက္တက္ကင္းဒန္း စတဲ့ ႏုိင္ငံ (၇)ႏုိင္ငံမွာ သံလြင္အိပ္မက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထားရွိႏုိင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ … သံလြင္အိပ္မက္ဟာ အခုဆိုရင္ (၃)ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး… လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ အမွတ္ (၁၂) ထြက္ရွိဖို႕စိုင္းျပင္းေနပါၿပီ …။ ဘယ္အလုပ္မဆို စလုပ္ရတာထက္ အဓြန္႕ရွည္တည္တံ့ေအာင္ထိမ္းသိန္းရတာက ပိုခက္ခဲတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္ …။ အဲဒါေၾကာင့္္ ၀ုိင္း၀န္းၾကသူ၊ အားေပးဖတ္ရႈၾကသူ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕အားနဲ႕ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိင္ေအာင္ … အနာဂတ္ကိုအတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ အလင္းေရာင္ေပးႏုိင္တဲ့ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းတစ္ခုအျဖစ္တည္ရွိေနႏုိင္ပါေစလို႕ … သံုးႏွစ္သားေလး သံလြင္အိပ္မက္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမြးေန႕ဆုမြန္ေကာင္းေလးေတာင္းေပးလိုက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ …။

ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ တ၀က္တပ်က္ေမ့သူမ်ား

ေနဘုန္းလတ္တစ္ေယာက္ ဆားခ်က္ေနတယ္လို႕ အေျပာခံရမွာစုိးလို႕ ... ဘယ္မဂၢဇင္းမွာမွ မပါဖူးေသးတဲ့ ... ဘယ္မွာမွေဖာ္ျပျခင္းမခံရေသးတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ကိုတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ MBS လိုဂိုကိစၥနဲ႕ရႈပ္ေနလို႕ ကၽြန္ေတာ့္စာေလးေတြမတင္ျဖစ္တာေတာင္ၾကာပါၿပီ ...။ အခုေတာ့ အရင္ကလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ စာေလးေတြကို ပံုမွန္တင္ေပးသြားႏုိ္င္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ ...။



ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ တ၀က္တပ်က္ေမ့သူမ်ား

ကြၽန္ေတာ္ဒီအခန္းထဲကို စေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျခားသူတစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ အခန္းရဲ႕ေလးဘက္ေလးလံနံရံေတြက အနီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရာင္တစ္ခုနဲ႕ ေအးစက္လွပေနၾကတယ္။ အခန္းရဲ႕အလယ္တည့္တည့္မွာ စားပြဲ၀ိုင္းႀကီးတစ္လံုးရွိတယ္။ အဲဒီ့စားပဲြ၀ုိင္းႀကီးရဲ႕ တည္ေဆာက္ပံုက နဲနဲဆန္းတယ္။ စားပြဲရဲ႕ပတ္ပတ္လည္မွာ ထုိင္ခံုေတြရွိသလို စားပြဲရဲ႕အလယ္တည့္တည့္မွာလဲ လူတစ္ေယာက္ထိုင္စာအေပါက္တစ္ခုနဲ႕ ထိုင္ခံုတစ္လံုးရွိတယ္။
အခု ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီအနီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အခန္းထဲကိုေရာက္ေနတယ္ ...။ တိတိက်က်ထပ္ေျပာရရင္ ... အဲဒီအခန္းထဲမွာရွိတဲ့ စားပြဲ၀ိုင္းႀကီးရဲ႕ အလယ္က ဆံုလည္ကုလားထုိင္တစ္ခုေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနရတယ္။ ဘာလုပ္လို႕လုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ႕ ဟုိဟုိဒီဒီေငးရင္း ကြၽန္ေတာ္သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ကို ဆိုညည္းေနမိတယ္ ...။
` ရင္နာစရာေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ကာေနတဲ့ အဆံုးအျဖတ္ကိုလက္ခံ အမွန္တရားကိုေရြးခ်ယ္တြက္ခ်က္ကာ ... ျဖဴစင္သူေတြ ႐ႈံးနိမ့္ထြက္ခြာတဲ့ ဘ၀စက္၀ုိင္းကို ခ်ိန္ရြယ္ပါေလ အို...ျမားဘုရင္ ...´
` ကြၽီ ...´
` ရွပ္ ... ရွပ္ ... ရွပ္ ... ရွပ္ ...´
` ေဒါက္ ... ေဒါက္ ... ေဒါက္ ... ေဒါက္ ´
` ဖလပ္ ... ဖလပ္ ... ဖလပ္ ... ဖလပ္ ´
တံခါးဆြဲဖြင့္သံေနာက္က အမ်ိဳးအစားစံုလင္လွတဲ့ ေျခသံေတြနဲ႕ အခန္းတစ္ခန္းလံုး႐ုတ္တရက္ဆူညံသြားတယ္။ အသံေတြ ၀႐ုန္းသုန္းကား၀င္လာေတာ့မွ ခုနက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ တဒဂၤေလးရဲ႕ လွပမႈကို ကြၽန္ေတာ္ခံစားမိလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ... အရာရာဟာ ေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီ။ ၀င္လာၾကသူေတြအားလံုး စားပြဲႀကီးကို၀ုိင္းၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီ ေနရာယူလိုက္ၾကၿပီ။ သူတို႕ေတြ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၀ိုင္းပတ္ၿပီး စနစ္တက်စုစည္းလိုက္ၾကၿပီ ...။ ရွိေနတဲ့ခံုအေရအတြက္နဲ႕ ၀င္လာတဲ့ လူအေရအတြက္ အပိုအလိုမရွိကြက္တိျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး သူတုိ႕ရဲ႕ ႀကိဳတင္ႀကံစည္မႈကို ကြၽန္ေတာ္ရိပ္မိလိုက္တယ္။
` အားလံုးကိုေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေတာ့ နဲနဲ မူးတယ္ဗ်ာ ...´
ဆံုလည္ကုလားထိုင္ကို တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္လွည့္ၿပီး ... ကြၽန္ေတာ္ သူတုိ႕အားလံုးကို ၀တ္ေက်တမ္းေက်ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ ကုတ္အက်ႌ အနက္ေရာင္ႀကီးကို၀တ္ျပီးလည္ပင္းမွာ ေႀကာင္လွ်ာသီးႀကီးဆြဲထားတဲ႔သူတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္႔ကိုစကားစေျပာတယ္။ သူ႕အသံက လုပ္ယူထားလို႔လားမသိဘူး နဲနဲေတာ႔ကီးေႀကာင္ေနတယ္။
` ငါတို႔အားလံုးမွာ မင္းကိုေမးစရာေမးခြန္းေတြနဲ႔ေျပာစရာစကားေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္။ မင္းစိတ္ကိုျငိမ္ျငိမ္ေလးထားျပီးနားေထာင္ပါ။´
စိတ္ကိုျငိမ္ျငိမ္ထားရမယ္တဲ့ ...။တကယ္တမ္းက စိတ္ကိုေအးေအးထား၊ စိတ္ကိုရွင္းရွင္းထား ဆိုတဲ႔စကားလံုးတစ္ခုခုကိုသူသံုးသင္႔တယ္။ ထားလိုက္ပါ ... သူ႔ႀကည္႔ရတာ အခ်ိဳ႔စကားစုေတြကို အလြတ္က်က္လာပံုရတယ္ ... ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ျဖည္းျဖည္းပဲေခါင္းကိုညိတ္ျပလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္႔ဆီက တံု႔ျပန္မွုတစ္ခုကိုလဲရေရာ ခုနကပုဂၢိဳလ္က သူ႔ေဘးနားကအမ်ိဳးသမီးကို ခင္ဗ်ားစေျပာေတာ႔ ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔ ေမးေငါ႔ျပတယ္။အမ်ိဳးသမီးက သူေရွ႔မွာရွိတဲ႔ဖိုင္တြဲႀကီးကို ဖြင္႔ျပီးစာရြက္လြတ္တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္႔ ဘက္ကိုထိုးေပးျပီး ...။
` ေက်းဇူးျပဳျပီး ... လူႀကီးမင္းထိုးေနက်လက္မွတ္ေလးတစ္ခုကို ဒီစာရြက္ေပၚမွာထိုးေပးလို႔ရမလားရွင္ ...´
လက္မွတ္ ... ကြၽန္ေတာ္ထိုးေနက်လက္မွတ္တဲ႔ ... လက္မွတ္ဆိုတာက ... လက္ကေနေရးေပးလိုက္တဲ႔အမွတ္အသားတစ္ခုခု ...။ ကြၽန္ေတာ္ စာရြက္အျဖဴေပၚမွာ ႀကက္ေျခခတ္ခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခုကို ျခစ္ေပးလိုက္တယ္။
`ေရာ႔ ... ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္႔လက္မွတ္ ...။ ကြၽန္ေတာ္ထိုးေနက် ဟုတ္သလား ၊မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္လဲမမွတ္မိေတာ႔ဘူး။´
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက ကြၽန္ေတာ္ျခစ္ေပးလိုက္တဲ႔ လက္မွတ္ကိုသူ႔ဖိုင္တြဲထဲက စာရြက္ေတြနဲ႔တိုက္ႀကည္႔ျပီးနွာေခါင္းရွံုတယ္ ... ျပီးေတာ႔မွ သူ႔မ်က္ႏွာကိုအနိုင္နိုင္ျပင္ၿပီး ... ကြၽန္ေတာ္႔ကို ေလေျပေလးနဲ႔ေျပာတယ္။
`လူတစ္ေယာက္ရဲ႔လက္မွတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိအေရးပါျပီး၊ အဲဒီအေရးပါမွုဟာဘယ္ေလာက္ထိ တာသြားတယ္ဆိုတာကို လူႀကီးမင္းလဲသိသင္႔သေလာက္ေတာ႔ သိမွာပါ။ အဲဒီေတာ႔ ... ဘာကိုမမွတ္မိေတာ႔ရင္ေတာင္ ကိုယ္႔ထိုးျမဲလက္မွတ္ကိုေတာ႔ ကိုယ္ျပန္မွတ္မိ ေအာင္ႀကိဳးစားသင္႔ပါတယ္..။´
ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုုက္တယ္ ... သူေျပာတာကိုႀကားတယ္ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔ပါ....။ သူကေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္တာကို ဘယ္လိုယူဆသြားတယ္မသိပါဘူး ... သူ႔ရဲ႔ဖိုင္တြဲေတြကိုျပန္သိမ္းျပီး ... ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုအလွည္႔ေပးလိုက္ပါတယ္..။
`အဟမ္း ... အဟမ္း ... အဟမ္း ...´
ေခ်ာင္းဟန္႔သံက ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႔ေနာက္ကေန ေပၚလာတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထိုင္ခံုကို တစ္ပတ္ဆြဲလွည္႔လိုက္ရတယ္။ ဒီတခါအလွည္႔ က်တဲ႔သူက ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴေရာင္ကို ၀တ္ထားတဲ႕ဆရာ၀န္ႀကီးတစ္ဦးပါ... သူကလည္းကြၽန္ေတာ႔္ကို သူ႔ေ႐ွ႔ကစာအုပ္ပံုႀကီးနဲ႔ဖိုင္တဲြႀကီးကိုထိုး
ျပျပီး ...
` ဒီစာအုပ္ေတြက အတိတ္ေမ႔ေ၀ဒနာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔အခ်က္အလက္ေတြကို ငါရွာေဖြထားတဲ႔စာအုပ္ေတြပဲ ... ဒါေတြအားလံုးကိုလဲငါေက်နပ္တဲ႔အထိအျပန္ျပန္အလွန္လွန္ေလ႔လာခဲ႔ျပီးျပီး ...။ ဒီဖိုင္တြဲထဲမွာက ဒီနိုင္ငံမွာျဖစ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဒီေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ေ၀ဒနာရွင္အားလံုးရဲ႔ မွတ္တမ္းေတြပဲ..အဲဒါေတြကိုလဲ ငါအဖန္ဖန္အခါခါ စမ္းစစ္ခဲ႔ျပီးျပီ။ အဲဒီလို စမ္းစစ္ေလ႔လာခဲ႔အၿပီးမွာ ငါေတြ႔႐ွိလိုက္တာက မင္းမွာ အတိတ္ေမ႔ေ၀ဒနာ မ႐ွိဘူး ဆိုတာပဲ...။ ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ မင္းခံစားေနရတာဟာ စိတ္ေ၀ဒနာတစ္ခုပဲ ျဖစ္လိမ္႔မယ္။´
` ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...အမ်ားႀကီး ျဖစ္ႏိုင္တယ္´
ကြၽန္ေတာ္က သူ အခ်က္အလက္ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ တင္သြင္းလိုက္တဲ႔ အဆိုျပဳခ်က္ကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး ျငင္းလိုက္ရင္ သူ ႐ွက္သြားမွာ စိုးတာနဲ႔ သူေက်နပ္ေအာင္ ေထာက္ခံလိုက္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ... အဲဒီလူက ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႔အသံကိုလည္း ၾကားၿပီးေရာ...ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ ႐ႈံ႕လိုက္ၿပီး ...
` ႐ူးေနတဲ႔သူက ဘယ္ေတာ႔မွ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ႐ူးေနတယ္လို႔ မေျပာဘူးကြ...။ အဲဒီေတာ႔ မင္းခံစားေနရတာ စိတ္ေ၀ဒနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ျပန္ဘူး ...။ ´
အဲဒီလူက သူ႔ေ႐ွ႔မွာ႐ွိတဲ႔ စာအုပ္အထူႀကီးေတြကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္လွန္ၿပီး အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္တသိပဲ ထိုင္ေစာင္႔ေနလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ...
` ဆရာ၀န္ႀကီး ေရာဂါေ၀ဒနာေတြ ႐ွာေဖြေနတုန္း ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ ေျပာခ်င္ပါတယ္...´
အသံက ေနာက္ဘက္က ေပၚလာတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ခံုကို တစ္ပတ္ျပန္လွည္႔လိုက္ရတယ္။ နည္းနည္းမူးလာသလုိ ... ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းလည္း ညစ္လာတယ္...။
` ဒါက ဒီက လူႀကီးမင္းရဲ႔ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ဇယားနဲ႔ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေတြပါ...။ လူႀကီးမင္းရဲ႔ အဘိုးေတာ္သူဟာ တစ္ခါတုန္းက သူေနထိုင္တဲ႔႐ြာမွာ အေႀကြးပတ္လည္၀ိုင္းၿပီး မဆပ္ႏိုင္တဲ႔အတြက္ ထြက္ေျပးတိမ္းေ႐ွာင္သြားတာ ေသတဲ႔အထိပါပဲ။ ဒီလူႀကီးမင္းရဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူဟာလည္း ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ေငြအလြဲသံုးစားမႈနဲ႔ ေထာင္က်ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရာဇ၀င္႐ွိပါတယ္...။ ေနာက္ၿပီး...ဒီလူႀကီးမင္းရဲ႔ အစ္ကိုေတာ္သူဟာလည္း သူ႔ရဲ႔ ကုမၸဏီကို ေဒ၀ါလီခံရကိန္း ႐ွိေနပါတယ္...။ ကြၽန္ေတာ္ အခု တင္ျပတဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြကို ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင္႔ ဒီလူႀကီးမင္းရဲ႔ အေျခအေနကို အားလံုး အၾကမ္းဖ်ဥ္း ခန္႔မွန္းၾကည္႔လို႔ ရႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ´
အဲဒီလူက သူ႔ရဲ႔ တင္ျပခ်က္ အဆံုးမွာ စားပြဲ၀ိုင္းထဲက လူအားလံုးကို ဘယ္လိုသေဘာရသလဲ ဆိုတဲ႔ သေဘာနဲ႔ ေ၀႔ၾကည္႔ပါတယ္။ အားလံုးကလည္း သူ႔အလိုက် ေခါင္းေတြကို ခပ္သြက္သြက္ ၿငိမ္႔ျပၾကတယ္။
` ခင္ဗ်ားက သခၤ်ာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားတာနဲ႔ တူတယ္ ... ေနာက္ၿပီး ... ႏွစ္လံုးတို႔၊ သံုးလံုးတို႔ တြက္တာလည္း ၀ါသနာႀကီးပံု ရတယ္ေနာ္ ...´
ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီလို ေျပာလိုက္ေတာ႔ သူ ႐ွဴး႐ွဴး႐ွဲ႐ွဲ ျဖစ္သြားၿပီး ျပန္ထိုင္သြားပါတယ္...။ ကြၽန္ေတာ္ကသာ လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး ဆိုရင္ေတာ႔ သူ႔ရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္က မွန္ေကာင္းမွန္ႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္...။ အခုေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္က လူတစ္ေယာက္၊ ဒီထက္ပိုၿပီး တိတိက်က် ေျပာရရင္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ႔ သူ႔တင္ျပခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေခ်ဖ်က္ပစ္လို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ... ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး...။ စကားလံုးေတြရဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ကိုယ္လိုရာ ဆြဲေတြးၿပီး စိတ္တိုင္းက် ဖြင္႔ဆို လက္ခံပစ္လိုက္ဖို႔ ၀န္မေလးတဲ႔သူေတြရဲ႕ အလယ္မွာ စကားမ်ားမ်ားေျပာဖို႔ ကြၽန္ေတာ္႔မွာ ဆႏၵမ႐ွိပါဘူး...။
` ကြၽန္မကေတာ႔ ႐ွင္း႐ွင္းပဲ ေျပာပါမယ္...။ကိုမင္းေ၀ရဲ႔ ကုမၸဏီက ကြၽန္မတို႔ရဲ႔ ကုမၸဏီကေန ပစၥည္းေတြ ယူထားတာ သိန္း ၅၀ ဖိုးေလာက္ ႐ွိပါတယ္...။ ဒါေတြကေတာ႔ ... ယူထားတဲ႔ ပစၥည္းစာရင္းနဲ႔ ကာလတန္ဖိုးေပါက္ေစ်းေတြကို တြက္ထားတဲ႔ စာရင္းေတြပါ...။ ကိုမင္းေ၀ မမွတ္မိေတာ႔မွာ စိုးရိမ္လို႔ ကြၽန္မ သတိေပးတာပါ... ´
အသက္ ၂၈ႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္သာ ႐ွိေသးတဲ႔ အဲဒီ မိန္းကေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႔ၿပီး ၿပံဳးလိုက္မိတယ္။
` ကြၽန္ေတာ္႔ကို မွတ္မိေအာင္ သတိေပးခ်င္တာ ဒီတစ္ခုတည္းပဲလား ... ေနာက္ထပ္မ်ား တစ္ခုခု ႐ွိေသးသလား ဆိုတာ ညီမအစ္ကိုကို ျပန္ေမးၾကည္႔ပါဦး ...´
` မ႐ွိေတာ႔ပါဘူး ... ဒီတစ္ခုတည္းပါပဲ ... ´
ကြၽန္ေတာ္ မမွားဘူးဆိုရင္ အဲဒီ မိန္းကေလးရဲ႔ အစ္ကို ဒီလုပ္ငန္းကို စလုပ္တုန္္းက ကြၽန္ေတာ္႔႐ွယ္ယာ ႏွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္း ပါပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က အက်ိဳးအျမတ္ကို ျပန္ထုတ္ေလ႔မ႐ွိတာေၾကာင္႔ ေသေသခ်ာခ်ာသာ ျပန္တြက္ၾကည္႔ရင္ သူတို႔ရဲ႔လုပ္ငန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္႔႐ွယ္ယာဟာ အခုေလာက္ဆို ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ႐ွိေနပါၿပီ။ ဒါကို ဒီမိန္းကေလး တကယ္ပဲ မသိတာလား ဒါမွမဟုတ္ ဒီအေၾကာင္းေတြေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္႔ကို ျပန္မမွတ္မိေစခ်င္တာပဲလား ဆိုတာ သူမကိုယ္တိုင္ပဲ သိမွာပါ။
`ဒီလုိ႐ွိပါတယ္ ... ကိုမင္းေ၀...။ ခင္ဗ်ားရဲ႔က်န္းမာေရးကိုကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး သိပ္စိုးရိမ္ေနႀကတယ္။ ခင္ဗ်ားမွာ မျပီးျပတ္ေသးတဲ႔ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ခင္ဗ်ား အျမန္ဆံုးေနျပန္ေကာင္းလာမွျဖစ္မွာပါ ...။ လူနဲ႔လူ႕အသိုင္းအ၀န္း ရဲ႕ဆက္ႏြယ္ေနမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ွူျပီး ခင္ဗ်ား ဒီအတိုင္းႀကီး အားလံုးကိုေမ႔ပစ္လိုက္လို႔မရပါဘူး ...။´
ဒီအသံက ကြၽန္ေတာ္တရင္းတနွီးကိုႀကားဖူးေနႀကအသံပါ ... ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားႀကည္႔ေတာ႔မွ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ႏွစ္အေတာ္ႀကာအလုပ္ တြဲလုပ္ဖူးတဲ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္ရဲ႔အသံမွန္းသိလိုက္ရတယ္ ... အေနာက္ဘက္ကထြက္လာတဲ႔ အဲဒီစကားသံကို ... တုန္႔ျပန္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ခံုကို တစ္ပတ္လွည္႔ခ်င္စိတ္ေတာင္မ႐ွိေတာ႔ဘူး ... အဲဒါေႀကာင္႔လည္းေက်ာခိုင္းေနရင္းကပဲ အဲဒီလူကို ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။
`ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ္႔ကိုတကယ္ပဲ အားလံုးကိုျပန္သတိရေစခ်င္တာလား ...။ ဒါမွမဟုတ္ ... သက္ေသသာဓက ခိုင္ခိုင္လံုလံု႐ွိေနတဲ႔ ... စာ႐ြက္စာတမ္းေပၚကကိစၥေတြကိုပဲရည္႐ြယ္ေျပာေနတာလား ...´
ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ စာ႐ြက္စာတမ္းနဲ႔မဟုတ္ပဲ ယံုႀကည္မွုတစ္ခုနဲ႔ကြၽန္တာ္သူ႔ကို ေပးခဲ႔၊ေခ်းခဲ႔ဖူးတဲ႔ေငြပမာဏဟာ သူ႔ေ႐ွ႔မွာခ်ထားတဲ႔စာ႐ြက္စာတမ္းေတြထဲက ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔ကိုေပးစရာ ႐ွိတယ္ဆိုတဲ႔ ပမာဏရဲ႔သံုးဆနီးပါးေလာက္႐ွိပါတယ္၊ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္က ေမ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး ... သူတို႔ေတြကသာပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ ေမ႔ခ်င္တာကိုေမ႔၊ သတိရခ်င္တာကိုသတိရျဖစ္ေနႀကတာပါ...။ ကြၽန္ေတာ္သူတို႔ေတြဆက္ေျပာႀကမယ္႔စကားေတြကို ဆက္ျပီးႀကားခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ႔ပါဘူး...။ ဒီလူေတြဆီကို ကြၽန္ေတာ္မလာခင္တုန္းက ႀကိဳေသာက္ထားတဲ႔ ေဆးရဲ႕တန္ခိုးကလဲျပေနပါျပီ။
ဒီကိစၥကိုျမန္ျမန္အဆက္ျဖတ္မွျဖစ္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိလိုက္တယ္ ... အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္းအားလံုးရဲ႔ပါးစပ္ေပါက္ေတြကို.. ႐ုတ္တရက္ရပ္တန္႔သြားတဲ႔အခ်ိန္ကို အခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး ထရပ္လိုက္ပါတယ္။
`ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး ကြၽန္ေတာ္႔ကိုစိုးရိမ္ေနႀကေပမယ္႔ ... ကြၽန္ေတာ္ကံမေကာင္းခဲ႔ပါဘူး ... ကြၽန္ေတာ္ကမႀကာခင္ေသရေတာ့မွာပါ...။ အခုအခ်ိန္မွာ ... ကြၽန္ေတာ္အားလံုးကိုတကယ္ေမ႔ေနပါတယ္...။ ဒါကိုခင္ဗ်ားတို႔မယံုရင္ေတာ႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမတတ္နိုင္ပါဘူး ... ဒါေပမယ္႔ စိတ္ခ်ပါ ... ခင္ဗ်ားတို႔ေတြကို ... ကြၽန္ေတာ္ကသာအမွန္တကယ္... ေပးဆပ္စရာေတြ႐ွိေနတယ္ဆိုတာေသခ်ာရင္ ... ကံႀကမၼာဆိုတဲ့ တရားသူႀကီးကျငိမ္ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး ... သံသရာရဲ႔တေကြ႔ေကြ႔မွာ ... တစ္စံုတရာေသာပံုသ႑ာန္ေတြ အျဖစ္နဲ႕ျပန္ေတြ႔ႀကဦးမွာပါ...။ အဲဒီအခါက်မွ အဲဒီ့ကိစၥေတြ႐ွင္းႀကတာေပါ႔ဗ်ာ ...။ အခုေတာ႔ အားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္နွုတ္ဆက္ပါတယ္ ... ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ႔မယ္ ...။´
စကားဆံုးဆံုးျခင္းမွာပဲ ... ကြၽန္ေတာ္လဲက်သြားတယ္ ...။အားလံုးျပာယာခတ္ျပီး ... ကြၽန္ေတာ္႔ကို ေဆး႐ံုပို႔ဖို႔ျပင္ႀကတယ္။ ေဆး႐ံုေရာက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ အသက္မ႐ွိေတာ႔ဘူးဆိုတာကို သိသိျခင္း သူတို႔ေတြ ကြၽန္ေတာ္ပိုင္တဲ႔ ၿခံ၀န္းနဲ႔ အိမ္ႀကီးဆီကို သြားၾကလိမ္႔မယ္...။ အဲဒီမွာ ... ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႔ ပိုင္ဆိုင္မႈမွန္သမွ်ကို လႊဲေျပာင္းလွဴဒါန္းထားတဲ႔ စာခ်ဳပ္ေလးကို ကိုင္ထားတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကို သူတို႔ ေတြ႔ၾကရလိမ္႔မယ္။ အဲဒီအခါ သူတို႔ ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကမလဲ...။ အဲဒါကိုေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္ မသိေတာ႔ပါဘူး ...။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႔ မနက္ျဖန္မနက္မွာ မင္းေ၀လို႔ အမည္ရခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႔ စ်ာပနကို တျခားအမည္နာမတစ္ခုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔မယ္ ...။ ၿပီးေတာ႔ ... ၿပီးေတာ႔ ... ၿပီးေတာ႔ ... ။ ။


ေနဘုန္းလတ္

အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီ

မေန႕က စိတ္ကူးေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဓါတ္ပံုဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခုကိုစလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ႕ နာမည္က အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီ တဲ့။ Gtalk ထဲကေန ကိုမ်က္လံုးကိုလွမ္းေမး၊ ညီညီ့ကို လွမ္းေမးနဲ႕ အဲဒီ့ ဘေလာ့ဂ္ေလး တေျဖးေျဖးနဲ႕ ရုပ္လံုးေပၚလာခဲ့တာပါ။ ပထမေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ႕လင့္ခ္ကို drawingwithlight ဆိုၿပီးေပးခ်င္ေပမယ့္ အျခားတစ္ေယာက္ကကုိယ့္ထက္လက္ဦးသြားလို႕ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီ့လုိနဲ႕ပဲ ... လင့္ခ္ေလးက ဒီလုိျဖစ္သြားတယ္ sketchingwithlight.blogspot.com တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္မေတာက္တေခါက္ ေလွ်ာက္ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလးေတြကိုပဲ သီးသန္႕တင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

လိုဂိုရွင္းလင္းခ်က္မ်ား

လိုဂိုရွင္းလင္းခ်က္မ်ား

ဘယ္သူေတြဆြဲထားတဲ့လုိဂုိလဲဆိုတာကို ဒီေနရာမွာ မေဖာ္ျပထားပါဘူး။ မဲေပးသူေတြအေနနဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ဆြဲေတြနဲ႕ မဲေပးတာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္လို႕ပါ။ အတည္ေရြးခ်ယ္ၿပီးတဲ့အခါက်မွသာ ဘယ္သူဆြဲတာပါဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေၾကျငာေပးပ့ါမယ္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ မိမိအႏွစ္သက္ဆံုးပံုတစ္ပံုအား တစ္ႀကိမ္တည္းသာမဲေပးၾကဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ လိုဂုိဆြဲၾကသူမ်ားအေနနဲ႕ မိမိဆြဲတဲ့ပံုကို မိမိမဲျပန္မေပးၾကဖို႕လဲ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ အျခားသူရဲ႕ပံုကိုေတာ့ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက မဲေပးႏုိင္ပါတယ္။ MBS ရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ကိုေတာ့ ဖိုရမ္ထဲမွာ အမ်ားစုသေဘာတူထားတဲ့ We Blog , We Unite ဆိုတာေလးကိုပဲေရြးခ်ယ္လုိက္ၾကမယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕စဥ္းစားထားပါတယ္။

Logo . 1

MBS ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးသံုးလံုးကို မညီညာတဲ့ frame ေလး ၃ ခု နဲ႔ လုပ္ထားတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿမန္မာဘေလာ့ခ္ဂါေတြက မတူညီတဲ့ အရပ္ေဒသေတြ၊ ၿခားနားတဲ့ အသက္အရြယ္ေတြ၊ ကြဲၿပားတဲ့ အၿမင္ေတြ ရွိၾကေပမယ့္ အတူတကြ ကြ်န္းကို ကိုင္းမွီ၊ ကုိင္းကို ကြ်န္းမွီ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိၾကတယ္ဆိုတာကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။ M ေလးရဲ႕ အၿပာေရာင္ေလးက ၿမန္မာဘေလာ့ခ္ဂါေတြ ေအးခ်မ္းစြာ ေပါင္းစည္းမႈကို ဆိုလိုပါတယ္။ B ဆိုတဲ့ အစိမ္းေရာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ အဖြဲအစည္းဟာ ပရဟိတ အတြက္ ရည္ရႊယ္ပါတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ S ဆိုတဲ့ အနီေရာင္ေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ရဲရင့္ၿပီး ႏိုင္ငံကို အမိႏိုင္ငံကို ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးတဲ့ အဓိပါယ္ကို ဆိုလိုပါတယ္။

အထက္ပါလိုဂိုကေလးမွာ အျပာေရာင္ဆိုတာ ျမန္မာဘေလာ့ဂါအေပါင္း ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမႏိုင္ေစဖို႔ ရည္႐ြယ္ပါတယ္ .. ။ အနီေရာင္ဆိုတာ .. ရဲရင့္တယ္ .. တက္ၾကြတယ္ .. စုစည္းညီညြတ္တယ္။ အစိမ္းေရာင္ကေတာ့ ဟာမိုနီက်တယ္ေပါ့ဗ်ာ .. ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပင္ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပေနၾကေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းအေပၚမွာ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘေလာ့ဂါမ်ားအေပၚမွာေသာ္လည္းေကာင္း လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံႏိုင္ေလာက္ေသာ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား အေျခခံထားႏိုင္ၾကတယ္လို႔ .. သတ္မွတ္ပါတယ္။ အေရာင္တိုင္းမွာ အျဖဴဘက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းသမ္းသြားတာကေတာ့ အဆိုပါ ခံစားခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လြန္းရာကေနထြက္ေပၚလာမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးေတြကို ေလွ်ာ့ပါးေစလိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာလံုးမ်ားကို အျဖဴေရာင္သံုးစြဲထားတာကေတာ့ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ .. အတြင္းစိတ္တစ္ေနရာက ျဖဴစင္လြန္းတဲ့ ေစတနာေလးကို ေဖာ္က်ဴးထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ M နဲ႔ S မွာ အစက္ကေလးတစ္စက္ဆီပါ၀င္ေနတာကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတိုင္းမွာ ပါ၀င္ေလ့႐ွိၾကတဲ့ စုန္းျပဴးမ်ားကို သတိျပဳထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ပါတယ္။ ေနာက္ခံအေရာင္ အနက္ကေတာ့ လိုဂိုကို ပိုမိုေပၚလြင္ေစရန္ သက္သက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္သေဘာအရေျပာမယ္ဆိုရင္ အျဖဴေရာင္ဆိုတာ ၀ါေယာဓာတ္ပါ .. ။ (အ၀ါေရာင္ဆိုရင္ ပိုမိုသင့္ေလွ်ာ္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ သာသနာကိစၥေတြမွာ အမ်ားဆံုးအသံုးျပဳတာမို႔ တမင္ပဲအျဖဴေရာင္ကို သံုးခဲ့တာပါ)အျပာေရာင္ဆိုတာ အာေပါဓာတ္ပါ .. ။ အနီေရာင္ဆိုတာ ေတေဇာဓာတ္ပါ .. ။ အစိမ္းေရာင္ဆိုတာ ပထ၀ီဓါတ္ပါ .. ။ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးအရလည္း မွ်တပါတယ္။

Logo . 2

ဘဲဥပံုေလးလုပ္ၿပီးေထာင္လိုက္ေတာ့ ေမာက္စ္ေလးနဲ႕တူသြားပါတယ္။ MBS နဲ႕ Internet နဲ႕ ဆက္စပ္မႈကိုေဖာ္ညႊန္းပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါေတြတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေမာက္စ္ေလးကေနတဆင့္ Link ခ်ိတ္ထားတဲ့သေဘာလဲသက္ေရာက္ပါတယ္။
အျပာေရာင္ M ဆိုတဲ့ စကားလံုးအေပၚမွာ Myanmar Bloggers Society ဆိုတာကို အျဖဴနဲ႕ေရးထားတာကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းရွင္းသန္႕ျမန္မာစိတ္ဓါတ္နဲ႕ MBS ဆိုတဲ့ online society ေလးတစ္ခု ျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႕ေပၚေပါက္လာတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸ႔ါယ္ပါ။
အနီနဲ႕ အျဖဴ ႏွစ္ေရာင္စပ္ထားတဲ့ B ဆိုတဲ့စကားလံုးကေတာ့ ျဖဴစင္ရဲရင့္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။
ေျမသားဆန္ဆန္အေရာင္နဲ႕ S ကေတာ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈရွိတဲ့ Society တစ္ခုကိုကိုယ္စားျပဳပါတယ္။
အေရာင္ေတြကို အဆင္မေျပရင္ အျခားအဓိပၸါယ္ေတြ ေျပာင္းလဲဖြင့္လွစ္လို႕ရပါေသးတယ္။

Logo . 3

၁။MBS စာလုံးေတြကိုလုိဂိုပုံ ထြင္းထားတာပါ။ မ်က္စိထဲစြဲလြယ္ မွတ္မိလြယ္ ျပီး Actively & Lively ျဖစ္ေစေအာင္ႀကိဳးစားထားပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းအျပာေရာင္နဲ ့အေရးပါတဲ့ အခ်က္ေတြကိုအနီေရာင္နဲ ့highlight လုပ္ထားတယ္။
၂။ B ကို အနီ ေရာင္ လုပ္ထားျပီး သူ ့အထဲမွာ Heart ပုံ စံေမာက္(စ)က ေလးထြင္းထားတယ္။ စုစည္းျခင္း၊နားလည္ျခင္း၊ ျမန္မာ့ ႏွလုံးေသြးစိတ္ဓာတ္နဲ ့ ယုံႀကည္ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းကိုရည္ညႊန္းတယ္။ ကမၻာ လုံးပုံအ၀ိုင္းေလးေနာက္မွာ ေရးေရးခံေပးထားတယ္။ Mouseႀကိဳးေလးနဲ ့Mကိုပတ္ထားတယ္။Mouse တစ္ခ်က္ႏိွပ္ရုံနဲ ့ျမန္မာေတြကမၻာပတ္၊ နယ္နမိတ္။အခိ်န္အပိုင္းအျခားမဲ့ ဘေလာ့(ဂ)ႏိုင္၊ စုစည္းႏိုင္မယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တယ္။
၃။ Society ကိုယ္စားျပဳ S ကို မိုးႀကိဳးသြားပုံစံထြင္းထားတယ္။ S ေအာက္ပိုင္း မိုးႀကိဳးသြား Tip ကေလးကို ကညစ္ပုံ လုပ္ထားျပီး အနီေရာင္နဲ ့ထင္းထင္း ျပထားတယ္။ အဓိပၸါယ္က ဓားသြားထက္ ကေလာင္သြားထက္ဆိုတာကို အင္အားျပင္းတဲ့ မိုးႀကိဳးလိုထစ္ခ်ဳန္းျခင္း နဲ သေကၤတျပဳထားျပီး ရဲဲရဲေတာက္ ကညစ္အဖ်ားကို အနီ သြင္းေပးထားပါတယ္။
ကညစ္ ရဲ ့ေရးခ်က္ကေလး က Myanmar ကုိယ္စားျပဳ M စာလုံးေအာက္က အ၀ိုင္းေလးကေန စဆြဲလာလိုက္တာ MBS ေအာက္ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖတ္သန္းသြားတယ္။ မည္သူမဆို ဘေလာ(ဂ)ေရးရင္း လက္ေသြးရင္းနဲ ့အမ်ားအတြက္ အကိ်ဳးရိွတဲ့ အကိ်ဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြ ႏိူင္ငံတိုးတက္ဖို ့လုပ္ငန္းေတြ၊ ေနရာအႏွံ ့ေရာက္ေနတဲ ့ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါေတြ MBS ေအာက္မွာ စုစည္း လုပ္ေဆာင္ႀကပါစို ့ဆို တဲ ့အနက္ကိုေဖာ္ထားတဲ ့လိုဂိုကေလးျဖစ္တယ္။

Logo . 4

MBS ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးသံုးလံုးကို မညီညာတဲ့ frame ေလး ၃ ခု နဲ႔ လုပ္ထားတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿမန္မာဘေလာ့ခ္ဂါေတြက မတူညီတဲ့ အရပ္ေဒသေတြ၊ ၿခားနားတဲ့ အသက္အရြယ္ေတြ၊ ကြဲၿပားတဲ့ အၿမင္ေတြ ရွိၾကေပမယ့္ အတူတကြ ကြ်န္းကို ကိုင္းမွီ၊ ကုိင္းကို ကြ်န္းမွီ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိၾကတယ္ဆိုတာကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။ M ေလးရဲ႕ အၿပာေရာင္ေလးက ၿမန္မာဘေလာ့ခ္ဂါေတြ ေအးခ်မ္းစြာ ေပါင္းစည္းမႈကို ဆိုလိုပါတယ္။ B ဆိုတဲ့ အစိမ္းေရာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ အဖြဲအစည္းဟာ ပရဟိတ အတြက္ ရည္ရႊယ္ပါတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ S ဆိုတဲ့ အနီေရာင္ေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ရဲရင့္ၿပီး ႏိုင္ငံကို အမိႏိုင္ငံကို ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးတဲ့ အဓိပါယ္ကို ဆိုလိုပါတယ္။

Logo . 5

အ၀န္းအ၀ိုင္းေလးက ကမၻာၾကီးကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒီကမၻာမွာ ေနရာအသီးသီး၊ အယူအဆ အသီးအသီးနဲ႕ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြျပန္႕က်ဲေနတဲ့သေဘာနဲ႕ အေပၚမွာ တစ္ေရာင္ မီးခိုးေရာင္နဲ႕ ေအာက္မွာ တစ္ေရာင္ အျပာေရာင္တို႕႐ွိၾကပါတယ္။
အဲဒီမတူညီတဲ့ေဒသေတြနဲ႕ မတူညီတဲ့ ေနာက္ခံအသီးသီး႐ွိၾကတဲ့ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားကို MBS ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းက စုစည္းခ်ိတ္ဆက္ေပးပံုကို ေအာက္ ဗယ္ဘက္အစြန္းမွာ M ရဲ႕ ေအာက္အစြန္နဲ႕ ထိစပ္ထားျပီး အေပၚညာဘက္အစြန္ကို S ရဲ႕ အေပၚအစြန္နဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ထားပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ေအာက္ဘက္ အျပာေရာင္နဲ႕ အေပၚက မီးခိုးေရာင္တို႕ကို MBS ဆိုတဲ့ စာလံုးမွာ ႏွစ္ခုေရာယွက္သြားတာကေတာ့ ဟုိဘက္အစြန္းနဲ႕ ဒီဘက္အစြန္း ကြာေ၀းေပမယ့္ MBS မွာ လာျပီး ညီတူညီမွ် ၊ ခဲြျခားလုိ႕မရပဲ ေပါင္းစည္းမိတယ္ဆိုတယ္သေဘာပါ။

Logo 6

ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုလိုခင္ရတဲ့သူတစ္ေယာက္ဆြဲၿပီး ပို႕ထားတာပါ။ ရွင္းလင္းခ်က္မပါပါဘူး …။

Logo 7

the orange floating lines represent myanmar bloggers (i use orange colour since blogger's logo is orange)
floating represent that they are free to write whatever they want
those lines meet at some points,that means bloggers may have some common interest and ideas
and those lines go different directions as well, that means they also have their own unique ideas.
the background colour is not part of the logo.so it can be any color.but white will be the best to use with.
the logo includes only MBS, myanmarbloggerssociety and orange lines.

Logo 8

ရွင္းလင္းခ်က္မပါပါ။

Myanmar Bloggers Society အတြက္ လိုဂိုနဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္

Myanmar Bloggers Society အတြက္ လိုဂိုနဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကို ကမၻာအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြအားလံုး ကိုယ္တုိင္ ပါ၀င္ေရးဆြဲေရြးခ်ယ္ႏုိင္ပါၿပီ …။

လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႕ (၁၂.၀၈.၂၀၀၇) မွာ MBS (Myanmar Bloggers Society) အတြက္ လိုဂိုနဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ကို vote ေကာက္ၿပီး အၿပီးသတ္ေရြးခ်ယ္ပါမယ္။
ဒီေန႕ကေနစလို႕ ေသာၾကာေန႕ည ၁၂ နာရီ (ျမန္မာအခ်ိန္) အထိ မည္သူမဆို မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဒီဇိုင္းကိုဆြဲၿပီး ၊ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားနဲ႕အတူ www.myanmarbloggers.co.nr ဆိုတဲ့ ဖိုရမ္မွာတင္ၿပီးေတာ့ျဖစ္ေစ၊ nayphonelatt@gmail.com ကိုပို႕ၿပီးေတာ့ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ဦးလွ်င္စိတ္တိုင္းက်တစ္ပံုပဲ ပါ၀င္ဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ၾကာသပေတးေန႕မွာေတာ့ လက္ခံရရွိသမွ်လိုဂိုေတြကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြနဲ႕တကြ
www.nayphonelatt.blogspot.com မွာတင္ေပးထားမွာျဖစ္ၿပီး အဲဒီ့မွာပဲ တစ္ခါတည္း vote လုပ္လို႕ရေအာင္ စီစဥ္ေပးသြားပါမယ္။ vote လုပ္ဖို႕အခ်ိန္ကာလကေတာ့ ၾကာသပေတးေန႕နံနက္ ကေန တနဂၤေႏြေန႕ည အထိ ၄ရက္ျဖစ္ပါတယ္။ တနလၤာေန႕မွာေတာ့ vote အမ်ားဆံုးရတဲ့ လိုဂိုကိုေရြးခ်ယ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္ပုဒ္ကိုလဲ အတူတကြပူးတြဲတင္ျပႏဳိင္ပါတယ္။ ေဆာင္ပုဒ္ကိုလဲ အဲဒီ့ပံုစံအတုိင္းလုပ္သြားပါမယ္။

မိုးေခါင္ေနတဲ့ေလာကမွာ အစ္ကို႕ကိုယ္္စားကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗံုေတြဆက္တီးမယ္ဗ်ာ ...

ပန္းေခတ္ကလမင္း …

ပန္းခ်ီဆရာေလးတစ္ေယာက္၊ ေနာက္ သူခ်စ္တဲ့ အႏုပညာ၊ သူခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလး…၊ သူ႕ရဲ႕ အႏုပညာအေပၚရူးသြတ္မႈ … ေနာက္ဆံုး အႏုပညာရဲ႕ အဆံုးမဲ့တဲ့စြမ္းပကား …။ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ဖတ္ျဖစ္သလို ဖတ္မိတဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္၀ဲရတယ္ …။

သင္ႏွင့္နံနက္ခင္းကိုသာ၀င္ခြင့္ျပဳမည္ …။ အဲဒီ့စာအုပ္ေလးကိုဖတ္အၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ထဲကို ဖိုးၾကယ္ ရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ကကပ္ပါလာတယ္။

အေရွ႕ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကမိုးေရစက္မ်ား … ။ ဂ်ဴႏိုဆိုတဲ့ ကေခ်သည္မေလး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အာရံုထဲမွာ ေျပျပစ္လွပစြာကေနတယ္ …။ အႏုပညာရွင္မေလးဂ်ဴႏိုရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးခုန္သံေတြနဲ႕ ထပ္တူက်သြားတယ္။

သိုးေဆာင္းဂစ္တာတစ္လက္ရဲ႕မွတ္တမ္း …။ အႏုပညာေမွာ္၀င္ေနတဲ့ မီးေတာက္ရစ္သမ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာရွည္တစ္ပုဒ္ … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ညင္ညင္သာသာေလးဖမ္းဆုတ္ ယူငင္သြားတယ္။ ၀တၳဳေလးရဲ႕ အဆံုး … အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို ရွင္းရွင္းႀကီးျမင္သိသြားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းထမိတယ္။

ဓားသြားေပၚမွာ ကတဲ့ ဆက္ကပ္ …

ပင္လယ္တစ္၀က္ေတာင္တန္းတစ္၀က္ျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ေလး …

ဧဒင္ကေခ်သည္ …

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေက်ာက္ထြင္းရာဇ၀င္ …

ၿပိဳင္ျမင္းတိုရဲ႕ခြာသံ …

လြမ္းတယ္ … လြမ္းတယ္ …။

လွပေျပျပစ္တဲ့ စကားလံုးအတြဲအဆက္ေတြရဲ႕ အရွင္သခင္ …

လူငယ္ေတြရဲ႕စိတ္ထဲကို ထြင္းေဖာက္၀င္ၾကည့္ စိတ္၀ိဥာဥ္တစ္ခုလံုးမွာ အႏုပညာအတိၿပီးတဲ့

ကၽြန္ေတာ္ေလးစားအားက်ခဲ့ရတဲ့ စာေရးဆရာ …

အစ္ကိုေရ …

အစ္ကိုတူးေဖာ္ခဲ့တဲ့ ေျမစိုင္ေျမခဲေတြကို ဖက္တြယ္ရင္း …

အစ္ကို ေရးလို႕မၿပီးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ထြင္းရာဇ၀င္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆက္ထြင္းမယ္ …

မိုးေခါင္ေနတဲ့ေလာကမွာ အစ္ကို႕ကိုယ္္စားကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗံုေတြဆက္တီးမယ္ဗ်ာ …။