ေဒၚလာ ၂၀

ေဒၚလာ ၂၀

အလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတာနဲ႕ ဒီေန႕လဲ ထံုးစံအတုိင္း သူအိမ္ကိုေနာက္က်မွျပန္ေရာက္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္းမွာပဲ အိမ္ေပါက္၀မွာသူ႕ကိုထုိင္ေစာင့္ေနတဲ့ ၅ႏွစ္အရြယ္သားငယ္က သူအိမ္ေပၚမေရာက္ေသးခင္မွာပဲေျပာတယ္။
` သား အေဖကိုတစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္လို႕ပါ ...´
` ေမးေလ ... သားရဲ႕ ... ဘာမ်ားတုန္း´
` အေဖအလုပ္လုပ္တာ တစ္နာရီကို ဘယ္ေလာက္ရလဲဟင္´
သူ႕သားရဲ႕အေမးေၾကာင့္ ေမာပန္းတႀကီးနဲ႕ျပန္လာတဲ့သူ နဲနဲေဒါသထြက္သြားတယ္။
` အဲဒါ မင္းအလုပ္လား ...၊ ဘာလို႕ ငါ့ကို ဒါေတြလာေမးေနရတာလဲ ...´
သူက စိတ္ဆိုးတႀကီးနဲ႕ ေအာ္လိုက္ေပမယ့္ သားငယ္က စိတ္ေလွ်ာ့မသြားပဲ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ထပ္ေမးတယ္။ ` သားသိခ်င္လို႕ပါအေဖရဲ႕ ...။ အေဖ အလုပ္လုပ္တာ တစ္နာရီဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာသာ ေျပာျပပါ´
` မင္း ဒီေလာက္သိခ်င္ေနလဲ ငါေျပာျပမယ္ ...။ ငါ တစ္နာရီကို ေဒၚလာ၂၀ ရတယ္ကြာ´
သူ႕အေျဖကိုၾကားေတာ့ သားက ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ သူ႕ကို မ၀ံ့မရဲေမာ့ၾကည့္ၿပီး ...
`ဒါဆိုရင္ သားကို ၁၀ေဒၚလာေလာက္ ခဏေခ်းပါလားအေဖရယ္ ...´
သူ႕သားက အဲဒီ့လုိေျပာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္စိတ္႐ႈပ္သြားတယ္။
` ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႕ ဒါမွမဟုတ္ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္၀ယ္ဖို႕အတြက္ မင္းဒီပိုက္ဆံကိုေတာင္းတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ... မင္း ကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ္ျပန္၊ ကုိယ့္အိပ္ယာမွာကိုယ္သြားအိပ္ၿပီး မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရသလဲဆိုတာကို ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ ျပန္ေတြးၾကည့္ေနစမ္း ... သြား ... သြား။ တစ္ေန႕လံုး ေမာပမ္းတႀကီးနဲ႕ အလုပ္ေတြသိမ္းႀကံဳးလုပ္ေနရတာ ငါ့မွာ ဒီလိုကေလးကလားကိစၥေတြအတြက္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ဘူး။ ´
သူ အဲဒီ့လို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႕ ေအာ္လိုက္ေတာ့ သားက ဘာမွျပန္မေျပာပဲအခန္းထဲ၀င္သြားၿပီး တံခါးကိုပိတ္ထားလိုက္တယ္ ...။
သူကေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ သူ႕သားေမးတဲ့ေမးခြန္းကို တစိမ့္စိမ့္ေတြးၿပီး ေဒါသေတြတလိပ္လိပ္တက္ေနတုန္းပါပဲ။ ဒီကေလး ဒီပုိက္ဆံေလးလိုခ်င္တာနဲ႕မ်ား သူ႕ကိုဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးဘာ့ေၾကာင့္ေမးရတာလဲ လို႕သူေတြးေနမိတယ္။ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူနဲနဲစိတ္ေျပစျပဳလာတယ္ ...။ အဲဒီ့အခါက်ေတာ့မွ သူ႕သား တစ္ခုခုကို၀ယ္ဖို႕ ပိုက္ဆံတကယ္လိုအပ္ေနလို႕ သူ႕ဆီကပိုက္ဆံေတာင္းတာပဲ ျဖစ္မယ္လို႕ သူသြားစဥ္းစားမိတယ္။ အရင္ကဆို သားက ဘယ္တုန္းကမွ ပိုက္ဆံကိုမ်ားမ်ားစားစားေတာင္းတတ္တာမဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႕ သူ သားရဲ႕အခန္းနားကိုသြားၿပီး တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္။
` သား ... အိပ္ေနၿပီလား´
သူ႕ရဲ႕အေမးကို အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့သားက ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ေျဖတယ္။
` မအိပ္ေသးပါဘူး ... အေဖ´
` အေဖသားကိုေျပာလိုက္တာလြန္သြားတယ္ကြာ ... ဒီရက္ပိုင္း အေဖလဲအလုပ္အရမ္းမ်ားေနတာနဲ႕ သားကိုလဲ ခဏခဏေအာ္ေနမိတယ္ ... ေရာ့ေရာ့ ဒီမွာ သားလုိတဲ့ ၁၀ ေဒၚလာ ...´
သူ႕စကားကိုၾကားေတာ့ သားက အိပ္ယာထဲကေနလူးလဲထၿပီး ေအာ္တယ္ ...
` ေဟး ... ဒါမွ တုိ႕ေဖေဖကြ ...´
ေနာက္ၿပီး သားက ေခါင္းအံုးေလးကိုလွန္၊ ေအာက္ကေနေငြစအခ်ိဳ႕ကိုဆြဲထုတ္ၿပီးေရေနတယ္ ...။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ ပုိက္ဆံေတြရွိေနရက္သားနဲ႕ သူ႕ဆီကေနထပ္ေတာင္းရပါ့မလားလို႕ေတြးမိၿပီး သူေဒါသထြက္သြားတယ္။
` မင္း ... ပိုက္ဆံေတြရွိေနရက္သားနဲ႕ ဘာလို႕ငါဆီကေနထပ္ေတာင္းရတာလဲကြ ... ေငြရွာရတာလြယ္တယ္မ်ားမွတ္ေနလား ... မင္းတို႕ေတြ ေတာ္ေတာ္ခက္တာပဲ ...´
` သားမွာရွိတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႕ မေလာက္လုိ႕ပါ ... ေဖေဖ။ အခုေတာ့ ေလာက္သြားၿပီ ...။ သားလုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႕ရၿပီ။´
` မင္းကဘာလုပ္ခ်င္လို႕လဲ ကြ ...´
` အေဖ ... အခုသားမွာ ... ေဒၚလာ ၂၀ရွိၿပီ ...။ အေဖရဲ႕ အခ်ိန္တစ္နာရီေလာက္ သားကိုေရာင္းပါလား ... အေဖ။ မနက္ျဖန္ တစ္နာရီေလာက္ေစာၿပီး အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ပါ။ သား အေဖနဲ႕ ညစာအတူတူစားခ်င္လို႕ပါ ...´
သူ ... ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို စြန္႕အသြားတယ္ ...။ ။

-------------------------------------

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လွမ္းပို႕ေပးတဲ့ Power Point Slide Show ေလးကို ဘာသာျပန္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ နားလည္မႈဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ေတြမွာ အင္မတန္မွကိုအေရးပါပါတယ္။ မိဘနဲ႔သားသမီး ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ဒီနားလည္မႈဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေျပာစရာေတြရွိေနပါတယ္။မိဘတုိင္း မိဘတိုင္းမွာသူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆုံး ေထာက္ပံ့ ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြရွိေနတယ္ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ စိတ္ရွိသလိုပဲ ... မိဘေတြဟာေပးဆပ္မႈေတြအထပ္ထပ္နဲ. သူတို.သားသမီးေတြရဲ႔ဘ၀ကိုအစြမ္းကုန္ျမႇင္႔တင္ေပးႏုိင္ဖို႔ၾကိဳးစားၾကပါတယ္။ မိဘလုပ္သူေတြဟာ အလုပ္ေတြကို အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစား လုပ္ၾကၿပီး သားသမီးေတြရဲ႕ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာလုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိ္င္ဖို႕ အဓိကလိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးဥစၥာကို အသည္းအသန္ရွာေဖြၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ႔္ ... လြဲေခ်ာ္မႈတစ္ခ်ဳိ႕တစ္၀က္နဲ႕အတူ ... မိဘေတြရဲ႕အေထာက္အပံ႕ေတြ၊ ပံ႕ပိုးေပးမႈေတြဟာအရာမေရာက္ျဖစ္သြားရတာမ်ဳိးေတြရွိလာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို.ပါလဲ ... မိဘေတြအေနနဲ႕ သူတိုရဲ. ကေလးေတြ ဘာကိုအမွန္တကယ္လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာကို နားလည္သေဘာမေပါက္လို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ အလွ်ံအပယ္နဲ႕ မိဘေမတၲာငတ္ေနၾကရရွာတဲ့ကေလးငယ္ေတြ၊ ေခတ္မီဆန္းသစ္တဲ့ကစားစရာေတြအပံုအပင္ရဲ႕ အလယ္မွာ မိဘေတြရဲ႕အိမ္ျပန္အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကရရွာတဲ႔ကေလးငယ္ေတြ၊ ဟင္းအမယ္အစံုအလင္နဲ႕ ျပည့္ျပည့္စံုစံုခင္းက်င္းျပင္ဆင္ထားတဲ့ ထမင္း၀ုိင္းႀကီးအလယ္မွာ မိဘေတြနဲ႕ ညစာအတူစားခြင့္ကို ေတာင့္တေနၾကရရွာတဲ့ကေလးငယ္ေတြ၊ အိစက္ညက္ေညာတဲ႕ ဖဲေမြ႕ယာၾကီးေပၚမွာ မိဘေတြေျပာျပမယ္႔ အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကရတဲ့ကေလးငယ္ေတြ ... ေလာကၾကီးထဲမွာ ဒီလိုပံုရိပ္ေတြကိုကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ႕ေနရျခင္းဟာ မိဘေတြနဲ႕သားသမီးေတြၾကားက နားလည္မႈလြဲေခ်ာ္ျခင္းေတြရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြပါပဲ။ ျဖည္႕ဆည္းေပးမႈေတြဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ား ... အဲဒါေတြဟာလိုအပ္မႈေတြနဲ႕ ထပ္တူက်မေနဘူးဆိုရင္ ... ဒါေတြဟာဘာမွအရာမေရာက္တဲ႕အပိုစာသားေတြပဲျဖစ္ေနမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနၾကတဲ့မိဘေတြကို သူတို႕ရဲ႕ကေလးငယ္ေတြကိုယ္စား တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္ ... တန္ဖိုးႀကီးလွတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ေန႕တာအခ်ိန္ေတြထဲက နဲနဲေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ကို ကေလးေတြအတြက္ ေပးျဖစ္ေအာင္ေပးၾကပါလို႕ ...။


ေနဘုန္းလတ္