Teen Magazine ရဲ႕စာေပေဆြးေႏြးပဲြမွာ ေျပာျဖစ္ခဲ့တာေတြ

ရပ္တန္႔မေနဘူးဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္@ ဘုန္းဦးေမာ္

“ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂါျဖစ္လာရတာက နည္းနည္းဆန္းတယ္၊ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြဆီက ကၽြန္ေတာ္ စာေတြ ကံအားေလ်ာ္စြာ ျဖန္သန္းလာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ စီစစ္ေရးက ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔ ခုတ္ထစ္တာ ခံရျပန္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရးထားတဲ့ စာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရင္ထဲ အသည္းႏွလံုးထဲက ရင္ေသြးေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြပါ၊ ခုတ္ထစ္တယ္ဆိုတာ ဓားနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.. မွင္နီေတြနဲ႔ ခုတ္ထစ္တာေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားသမီးေတြဟာ ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔၊ ဘယ္မိဘက ၾကည့္ရက္မလဲ၊ အဲ့ဒီလို ခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္တာ မခံႏိုင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အြန္လိုင္းေပၚ တက္ေရးတယ္၊ ဘယ္သူ ျဖတ္ေတာက္ဦးမလဲ၊ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ဘယ္သူကမွ မေပးပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ ကၽြန္ေတာ္္ ဖန္တီးရယူရတာ၊ လြတ္လပ္ျခင္းက သူမ်ားဆီက ေတာင္းယူရတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူမ်ားမေပးလည္း ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရေအာင္ ယူႏိုင္ရမယ္၊ အဲ့ဒီစိတ္မ်ဳိး ေမြးခဲ့လို႔႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါျဖစ္လာရတာပါ၊ ေနဘုန္းလတ္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ “ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္ ”

အဲ့ဒီေနာက္ ေနဘုန္းလတ္က “ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္” နဲ႔ ေနဘုန္းလတ္တျဖစ္လဲ “ဘုန္းဦးေမာ္” ျဖစ္လာခဲ့ပံုကို အခုလို ဆက္ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

“ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ခဲ့လိုက္ရတဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ဒီနာမည္ေပးျဖစ္ခဲ့တာပါ၊ ကံဆိုးတာ လား ကံေကာင္းတာလားမသိ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေထာင္က်တယ္၊ အဆိုးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းတာေတြ ရွာႏိုင္ခဲ့ တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေထာင္ အႏွစ္(၂၀)နဲ႔(၆)လ အခ်ခံရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ငိုေနရမွာလား၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒါသထြက္ေနရမွာလား၊ အဲ့ဒီလို လုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ဆိုး၀ါးလွတဲ့ အကန္႔အသတ္ေတြနဲ႔ အေျခအေန တစ္ခုမွာပဲ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတာကို နည္းလမ္းရွာရင္းနဲ႔ ဘုန္းဦးေမာ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ေနဘုန္းလတ္ကို အထဲထည့္ေတာ့ ဘုန္းဦးေမာ္ ထပ္ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့၊ လူကိုပဲ အက်ဥ္းခ်လို႔ရမယ္၊ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ သူ႔ေခါင္းထဲက အေတြး၊ သူ႔ရင္ထဲက ခံစားမႈေတြကို ဘာနဲ႔လာၿပီး တားရမွာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို တားလို႔မရဘူး၊ ရပ္တန္႔လို႔မရဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ တံခါးပိတ္ထားရင္ အဲ့ဒီတံခါးကိုု ကၽြန္ေတာ္ တနည္းနည္းနဲ႔ ေဖာက္ထြက္မွာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ မရပ္ခဲ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္သြားေနမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ IT သမား၊ Speed နဲ႔သြားေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ေနရင္ အနွစ္၂၀ျပည့္လို႔ ျပန္ထြက္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ က်န္ခဲ့မွာ။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ရပ္တန္႔မေနပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ရပ္မေနဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးထားတယ္၊ ဒုတိယလူရဲ႕ ပထမၿမိဳ႕ေတာ္လို႔၊ ေနဘုန္းလတ္က ပထမလူေပါ့၊ ေနဘုန္းလတ္ကို ေထာင္ထဲထည့္ေတာ့ နည္းလမ္းရွာရင္း ဘုန္းဦးေမာ္အေနနဲ႔ ဒုတိယလူ ျဖစ္လာရတာေပါ့၊ ဒုတိယလူအေနနဲ႔ ပထမၿမိဳ႕ေတာ္ေလးကို ဆက္ၿပီး တည္ေဆာက္ေနတဲ့ သေဘာေပါ့” လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

teen Magazine အေပၚ သူ႔ရဲ႕ အျမင္နဲ႔အတူ၊ လူငယ္ေတြ မတံုးဘူး၊ လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေပးဖို႔ကို ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္က အခုလို ဆက္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ teen Magazine က ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္၊လူငယ္ေတြအတြက္ ကြင္းမရွိဘူး၊ လူငယ္ေျခတက္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ဘယ္နား သြားကစားရမလဲမသိဘူး၊ teen လို မဂၢဇင္းမ်ဳိးေပၚလာတာ အရမ္းလည္း ေက်နပ္တယ္၊ အရမ္းလည္း ၀မ္းသာတယ္၊ လူငယ္ေတြ ကစားဖို႔ ကြင္းဖန္တီးေပးထားတာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကစားစရာ ကြင္းမရွိပဲ ဘယ္လိုေျခစြမ္းသြားျပရမလဲ၊ လူငယ္ေတြမွာ talent ရွိသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္၊ ဗမာေတြ ထက္ျမက္တယ္၊ ငတံုးတစ္ေယာက္မွ မပါဘူး၊ ကန္ဖို႔ ကြင္းမရွိေတာ့ မကန္ရဘူး၊ အဲ့ဒါကို ဗမာေတြ တံုးတယ္ ေျပာခ်င္ၾကတယ္၊ တံုးတယ္လိုေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေျပာမွာပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အခြင့္အေရးမွ မေပးၾကတာလို႔၊ အခု teen Magazine က လူငယ္ေျခတက္ေတြအတြက္ ကစားကြင္းပဲ၊ ဒီလို ကစားရင္းမွ ေျခတက္လာမွာ၊ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ ေပၚေပါက္လာမယ္။ teen Magazine လိုပဲ တျခားမဂၢဇင္းေတြကလဲ လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေပးပါ၊ ကစားကြင္းေတြ ဖန္တီးေပးတဲ့ မဂၢဇင္းမ်ဳိး၊ ဒီထက္မ်ားမ်ား ေပၚေပါက္လာပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္” လို႔ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ ဆက္ေျပာခဲ့တာကေတာ့ “လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အႏုပညာ” အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူဆီကမွ ေတာင္းမယူဘူး၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရေအာင္ယူမယ္၊ လြတ္လပ္ျခင္း ဆိုတာကလဲ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားထား၊ ကိုယ့္စိတ္က လြတ္လပ္ေနရင္ လြတ္လပ္ေနတာပဲ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာကလဲ သူမ်ားေပးတာကို ေစာင့္ေနစရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့္ဟာကို ရေအာင္ယူႏိုင္ရမယ္၊ အႏုပညာ.. အႏုပညာကလဲ ရွင္းတယ္၊ ဘာေတြ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ တားဆီးထားပါေစ၊ သူက ရင္ဘတ္ထဲက ကိစၥ၊ ဒီရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသား ခုန္ေနသ၍ ဖန္တီးလို႔ရတယ္၊ အဲ့ဒီႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔လာထိုးေဖာက္သြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့ေနာ္၊ မဟုတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို နံရံေလးဘက္ထဲ ထည့္ထားလဲ ရင္ခုန္သံ ရပ္မသြားဘူး၊ အႏုပညာေသြးေတြ စီးဆင္းေနသ၍ ဖန္တီးရယူသြားမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ “လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အႏုပညာ”ဆိုတာ သူမ်ားေပးမွ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အရယူ ဖန္တီးႏိုင္ရမယ့္အရာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္”

teen Magazineမွာ ဘုန္းဦးေမာ္အမည္နဲ႔ ကဗ်ာ၊ ၀တၱဳမ်ားစြာ ေရးသားခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈ အၿပီးမွာေတာ့ ခန္းမတစ္ခုလံုး လက္ခုပ္သံမ်ား ပဲ့တင္ထပ္သြားပါတယ္။ တက္ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းမွာ ေတာက္ပတဲ့ ေရာင္ျခည္ေတြ လင္းလက္လာၾကတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးေတြ ပူေႏြးလာၾကတယ္။ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ အႏုပညာကို ဖန္တီးဖို႔ စိတ္ခြန္အားေတြ ပိုမို တိုးပြားလာၾကတယ္။ ဒီသံုးခုကေန ရရွိလာမယ့္ အႏွစ္သာရေတြကို ျမည္းစမ္းခ်င္လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြလည္း ကိုယ္စီရွိလာၾကတယ္။

“ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂါျဖစ္လာရတာက နည္းနည္းဆန္းတယ္၊ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြဆီက ကၽြန္ေတာ္ စာေတြ ကံအားေလ်ာ္စြာ ျဖန္သန္းလာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ စီစစ္ေရးက ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔ ခုတ္ထစ္တာ ခံရျပန္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရးထားတဲ့ စာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရင္ထဲ အသည္းႏွလံုးထဲက ရင္ေသြးေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြပါ၊ ခုတ္ထစ္တယ္ဆိုတာ ဓားနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.. မွင္နီေတြနဲ႔ ခုတ္ထစ္တာေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားသမီးေတြဟာ ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔၊ ဘယ္မိဘက ၾကည့္ရက္မလဲ၊ အဲ့ဒီလို ခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္တာ မခံႏိုင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အြန္လိုင္းေပၚ တက္ေရးတယ္၊ ဘယ္သူ ျဖတ္ေတာက္ဦးမလဲ၊ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ဘယ္သူကမွ မေပးပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ ကၽြန္ေတာ္္ ဖန္တီးရယူရတာ၊ လြတ္လပ္ျခင္းက သူမ်ားဆီက ေတာင္းယူရတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူမ်ားမေပးလည္း ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရေအာင္ ယူႏိုင္ရမယ္၊ အဲ့ဒီစိတ္မ်ဳိး ေမြးခဲ့လို႔႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါျဖစ္လာရတာပါ၊ ေနဘုန္းလတ္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ “ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္ ”

အဲ့ဒီေနာက္ ေနဘုန္းလတ္က “ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္” နဲ႔ ေနဘုန္းလတ္တျဖစ္လဲ “ဘုန္းဦးေမာ္” ျဖစ္လာခဲ့ပံုကို အခုလို ဆက္ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

“ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ခဲ့လိုက္ရတဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ဒီနာမည္ေပးျဖစ္ခဲ့တာပါ၊ ကံဆိုးတာ လား ကံေကာင္းတာလားမသိ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေထာင္က်တယ္၊ အဆိုးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းတာေတြ ရွာႏိုင္ခဲ့ တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေထာင္ အႏွစ္(၂၀)နဲ႔(၆)လ အခ်ခံရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ငိုေနရမွာလား၊ ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသထြက္ေနရမွာလား၊ အဲ့ဒီလို လုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ဆိုး၀ါးလွတဲ့ အကန္႔အသတ္ေတြနဲ႔ အေျခအေန တစ္ခုမွာပဲ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတာကို နည္းလမ္းရွာရင္းနဲ႔ ဘုန္းဦးေမာ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ေနဘုန္းလတ္ကို အထဲထည့္ေတာ့ ဘုန္းဦးေမာ္ ထပ္ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့၊ လူကိုပဲ အက်ဥ္းခ်လို႔ရမယ္၊ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ သူ႔ေခါင္းထဲက အေတြး၊ သူ႔ရင္ထဲက ခံစားမႈေတြကို ဘာနဲ႔လာၿပီး တားလို႕ရမွာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို တားလို႔မရဘူး၊ ရပ္တန္႔လို႔မရဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ တံခါးပိတ္ထားရင္ အဲ့ဒီတံခါးကိုု ကၽြန္ေတာ္ တနည္းနည္းနဲ႔ ေဖာက္ထြက္မွာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ မရပ္ခဲ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္သြားေနမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ IT သမား၊ Speed နဲ႔သြားေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ေနရင္ အနွစ္၂၀ျပည့္လို႔ ျပန္ထြက္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ က်န္ခဲ့မွာ။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ရပ္တန္႔မေနပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ရပ္မေနဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဆန္ဆန္စဥ္းစားမိတာက ဒုတိယလူရဲ႕ ပထမၿမိဳ႕ေတာ္လို႔၊ ေနဘုန္းလတ္က ပထမလူေပါ့၊ ေနဘုန္းလတ္ကို ေထာင္ထဲထည့္ေတာ့ နည္းလမ္းရွာရင္း ဘုန္းဦးေမာ္အေနနဲ႔ ဒုတိယလူ ျဖစ္လာရတာေပါ့၊ ဒုတိယလူအေနနဲ႔ ပထမၿမိဳ႕ေတာ္ေလးကို ဆက္ၿပီး တည္ေဆာက္ေနတဲ့ သေဘာေပါ့” လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

teen Magazine အေပၚ သူ႔ရဲ႕ အျမင္နဲ႔အတူ၊ လူငယ္ေတြ မတံုးဘူး၊ လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေပးဖို႔ကို ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္က အခုလို ဆက္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ teen Magazine က ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္၊လူငယ္ေတြအတြက္ ကြင္းမရွိဘူး၊ လူငယ္ေျခတက္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ဘယ္နား သြားကစားရမလဲမသိဘူး၊ teen လို မဂၢဇင္းမ်ဳိးေပၚလာတာ အရမ္းလည္း ေက်နပ္တယ္၊ အရမ္းလည္း ၀မ္းသာတယ္၊ လူငယ္ေတြ ကစားဖို႔ ကြင္းဖန္တီးေပးထားတာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကစားစရာ ကြင္းမရွိပဲ ဘယ္လိုေျခစြမ္းသြားျပရမလဲ၊ လူငယ္ေတြမွာ talent ရွိသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္၊ ဗမာေတြ ထက္ျမက္တယ္၊ ငတံုးတစ္ေယာက္မွ မပါဘူး၊ ကန္ဖို႔ ကြင္းမရွိေတာ့ မကန္ရဘူး၊ အဲ့ဒါကို ဗမာေတြ တံုးတယ္ ေျပာခ်င္ၾကတယ္၊ တံုးတယ္လိုေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေျပာမွာပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အခြင့္အေရးမွ မေပးၾကတာလို႔၊ အခု teen Magazine က လူငယ္ေျခတက္ေတြအတြက္ ကစားကြင္းပဲ၊ ဒီလို ကစားရင္းမွ ေျခတက္လာမွာ၊ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ ေပၚေပါက္လာမယ္။ teen Magazine လိုပဲ တျခားမဂၢဇင္းေတြကလဲ လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေပးပါ၊ ကစားကြင္းေတြ ဖန္တီးေပးတဲ့ မဂၢဇင္းမ်ဳိး၊ ဒီထက္မ်ားမ်ား ေပၚေပါက္လာပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္” လို႔ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ ဆက္ေျပာခဲ့တာကေတာ့ “လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အႏုပညာ” အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူဆီကမွ ေတာင္းမယူဘူး၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရေအာင္ယူမယ္၊ လြတ္လပ္ျခင္း ဆိုတာကလဲ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားထား၊ ကိုယ့္စိတ္က လြတ္လပ္ေနရင္ လြတ္လပ္ေနတာပဲ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာကလဲ သူမ်ားေပးတာကို ေစာင့္ေနစရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့္ဟာကို ရေအာင္ယူႏိုင္ရမယ္၊ အႏုပညာ.. အႏုပညာကလဲ ရွင္းတယ္၊ ဘာေတြ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ တားဆီးထားပါေစ၊ သူက ရင္ဘတ္ထဲက ကိစၥ၊ ဒီရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသား ခုန္ေနသ၍ ဖန္တီးလို႔ရတယ္၊ အဲ့ဒီႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔လာထိုးေဖာက္သြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့ေနာ္၊ မဟုတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို နံရံေလးဘက္ထဲ ထည့္ထားလဲ ရင္ခုန္သံ ရပ္မသြားဘူး၊ အႏုပညာေသြးေတြ စီးဆင္းေနသ၍ ဖန္တီးရယူသြားမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ “လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အႏုပညာ”ဆိုတာ သူမ်ားေပးမွ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အရယူ ဖန္တီးႏိုင္ရမယ့္အရာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္”

teen Magazineမွာ ဘုန္းဦးေမာ္အမည္နဲ႔ ကဗ်ာ၊ ၀တၱဳမ်ားစြာ ေရးသားခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈ အၿပီးမွာေတာ့ ခန္းမတစ္ခုလံုး လက္ခုပ္သံမ်ား ပဲ့တင္ထပ္သြားပါတယ္။ တက္ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းမွာ ေတာက္ပတဲ့ ေရာင္ျခည္ေတြ လင္းလက္လာၾကတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးေတြ ပူေႏြးလာၾကတယ္။ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ အႏုပညာကို ဖန္တီးဖို႔ စိတ္ခြန္အားေတြ ပိုမို တိုးပြားလာၾကတယ္။ ဒီသံုးခုကေန ရရွိလာမယ့္ အႏွစ္သာရေတြကို ျမည္းစမ္းခ်င္လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြလည္း ကိုယ္စီရွိလာၾကတယ္။

ဆရာမျမေသြးနီရဲ႕ Website ကေနကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္ ...။ ပြဲတစ္ခုလံုးအေၾကာင္းျပည့္ျပည့္စံုစံုဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ www.myathwayni.com မွာ သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္ ...။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တာေတြကို မမွတ္မိခ်ိန္မွာ အခုလို ျပည့္ျပည့္စံုစံုေရးထားေပးတဲ့အတြက္ ဆရာမျမေသြးနီကိုလဲ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႕ ဒီေနရာကေနေျပာပါရေစ။