ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ျမင္ပါတယ္ ...
အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားျမင္သြားၿပီ ...။ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးကိုျမင္တဲ့အခါ အခ်ိဳ႕ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနဘုန္းလတ္ တစ္ေယာက္ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီဆုိၿပီး အျမင္ကပ္ခ်င္ကပ္ေနလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ... ဒီေကာင္ စာလံုးေတြကို အမဲေရာင္နဲ႕မွားၿပီးရိုက္လိုက္ၿပီလို႕လဲ ထင္သူေတြထင္ၾကလိမ့္မယ္ ...။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ... အမဲေရာင္ မ်က္ႏွာျပင္ႀကီးကေန ဘာေတြမ်ား ဘြားကနဲေပၚလာမလဲလို႕ အသဲအမဲ စူးစိုက္ၾကည့္ၾကလိ္မ့္မယ္။ အခ်ိဳ႕ ဆို အဲဒီ့ ျမင္ေနရတဲ့ အမဲေရာင္ကိုပဲ အဓိပၸါယ္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ေနၾကလိမ့္မယ္။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာေတြကို ခင္ဗ်ားလိုပဲ ဖတ္ေနရတာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ...။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုပါ ...။ အခုဆို ေခါင္းစဥ္တစ္ခုျမင္တယ္ ေနာက္ၿပီး ... ဘာမွမေရးထားတဲ့ အမဲေရာင္ စာမ်က္ႏွာႀကီး ... အဲဒီ့မွာ ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲေမးခြန္းတစ္ခု၀င္လာမယ္ ... ဘာလဲဟေပါ့ ။ အဲဒီ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႕အတြက္ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုစဥ္းစားမလဲဆိုတာက ဒီေနရာမွာ အခရာက်တယ္ ...။ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပခဲ့သလိုပဲ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးစဥ္းစားၾကလိ့မ္မယ္ ...။ သူတို႕ရဲ႕စဥ္းစားပံုေတြကို မူတည္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့ အႏုပညာလက္ရာတစ္ခုရဲ႕ သူတို႕အေပၚသက္ေရာက္မႈက ကြာျခား သြားလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကို အေသအခ်ာသိသြားသူလဲရွိေကာင္းရွိလိမ့္မယ္ ...။ ဘာမွမသိလိုက္ရပဲ လွည့္ျပန္သြားသူလဲရွိႏိုင္တယ္ ...။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပဲ အျခားတစ္ခုခုကိုသိသြားၿပီး ေက်နပ္သြား တာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံႏုိင္ဖို႕ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ျပင္ဆင္ထားတယ္ ...။
လူနဲ႕ သူရဲ႕ အႏုပညာကို ခြဲျမင္ေပးဖို႕လိုတယ္လို႕ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေျပာခ်င္တယ္ ...။ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ...။
အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကို ခံစားတဲ့ေနရာမွာ ဒါဘယ္သူဖန္တီးတာလဲဆိုတာကို ဖယ္ထားၿပီး ခံစားမွ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္ ...။ အဲဒီ့လိုမွမဟုတ္ပဲ ... ဖန္တီးတဲ့သူရဲ႕ စိတ္ေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပီး အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ... ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ အႏုပညာကိုခံစားသူေတြ မဟုတ္ပဲ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆို သူေတြပဲျဖစ္သြားလိ့မ္မယ္ ...။ ဥပမာတစ္ခုေပးမယ္ ... ကၽြန္ေတာ္အခု ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရၿပီး ထိန္႕လန္႕ေျခာက္ျခားေနတယ္ ... အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို ဆြဲတယ္ ... အဲဒီ့ ပန္းခ်ီကားမွာ အနီ(ေသြး)ပါတယ္ ... အျပာ(ေကာင္းကင္)ပါတယ္ ... အနက္ (ကတၱရာလမ္း)ပါတယ္ ...။ အဲဒီ့ အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကို ခင္ဗ်ားကၾကည့္တယ္ ... အဲဒီ့ အခါမွာ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို သိေနစရာမလိုဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ခံစားသလိုလဲ လိုက္ခံစားစရာမလိုဘူး ... ခင္ဗ်ားရဲ႕အျမင္မွာ အနီက ေသြးျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ... အျပာက ေကာင္းကင္ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ... အနက္ကလဲ ကတၱရာလမ္းျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ...။ အဲဒါက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေရာ ခင္ဗ်ားအတြက္ပါ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး ...။ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္သလို ခံစားလို႕ရတယ္ ...။ အႏုပညာကိုခံစားခ်င္ရင္ ဘာေတြဆြဲထားတာလဲဆိုတာကု ိ လာမေမးနဲ႕ ...။ ဒီအႏုပညာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပလိုက္လို႕ရတယ္ ...။
အႏုပညာဆိုတာဘာလဲ ... ခင္ဗ်ားတို႕ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ ...။
အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားျမင္သြားၿပီ ...။ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးကိုျမင္တဲ့အခါ အခ်ိဳ႕ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနဘုန္းလတ္ တစ္ေယာက္ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီဆုိၿပီး အျမင္ကပ္ခ်င္ကပ္ေနလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ... ဒီေကာင္ စာလံုးေတြကို အမဲေရာင္နဲ႕မွားၿပီးရိုက္လိုက္ၿပီလို႕လဲ ထင္သူေတြထင္ၾကလိမ့္မယ္ ...။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ... အမဲေရာင္ မ်က္ႏွာျပင္ႀကီးကေန ဘာေတြမ်ား ဘြားကနဲေပၚလာမလဲလို႕ အသဲအမဲ စူးစိုက္ၾကည့္ၾကလိ္မ့္မယ္။ အခ်ိဳ႕ ဆို အဲဒီ့ ျမင္ေနရတဲ့ အမဲေရာင္ကိုပဲ အဓိပၸါယ္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ေနၾကလိမ့္မယ္။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာေတြကို ခင္ဗ်ားလိုပဲ ဖတ္ေနရတာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ...။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုပါ ...။ အခုဆို ေခါင္းစဥ္တစ္ခုျမင္တယ္ ေနာက္ၿပီး ... ဘာမွမေရးထားတဲ့ အမဲေရာင္ စာမ်က္ႏွာႀကီး ... အဲဒီ့မွာ ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲေမးခြန္းတစ္ခု၀င္လာမယ္ ... ဘာလဲဟေပါ့ ။ အဲဒီ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႕အတြက္ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုစဥ္းစားမလဲဆိုတာက ဒီေနရာမွာ အခရာက်တယ္ ...။ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပခဲ့သလိုပဲ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးစဥ္းစားၾကလိ့မ္မယ္ ...။ သူတို႕ရဲ႕စဥ္းစားပံုေတြကို မူတည္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့ အႏုပညာလက္ရာတစ္ခုရဲ႕ သူတို႕အေပၚသက္ေရာက္မႈက ကြာျခား သြားလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကို အေသအခ်ာသိသြားသူလဲရွိေကာင္းရွိလိမ့္မယ္ ...။ ဘာမွမသိလိုက္ရပဲ လွည့္ျပန္သြားသူလဲရွိႏိုင္တယ္ ...။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပဲ အျခားတစ္ခုခုကိုသိသြားၿပီး ေက်နပ္သြား တာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံႏုိင္ဖို႕ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ျပင္ဆင္ထားတယ္ ...။
လူနဲ႕ သူရဲ႕ အႏုပညာကို ခြဲျမင္ေပးဖို႕လိုတယ္လို႕ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေျပာခ်င္တယ္ ...။ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ...။
အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကို ခံစားတဲ့ေနရာမွာ ဒါဘယ္သူဖန္တီးတာလဲဆိုတာကို ဖယ္ထားၿပီး ခံစားမွ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္ ...။ အဲဒီ့လိုမွမဟုတ္ပဲ ... ဖန္တီးတဲ့သူရဲ႕ စိတ္ေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပီး အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ... ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ အႏုပညာကိုခံစားသူေတြ မဟုတ္ပဲ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆို သူေတြပဲျဖစ္သြားလိ့မ္မယ္ ...။ ဥပမာတစ္ခုေပးမယ္ ... ကၽြန္ေတာ္အခု ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရၿပီး ထိန္႕လန္႕ေျခာက္ျခားေနတယ္ ... အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို ဆြဲတယ္ ... အဲဒီ့ ပန္းခ်ီကားမွာ အနီ(ေသြး)ပါတယ္ ... အျပာ(ေကာင္းကင္)ပါတယ္ ... အနက္ (ကတၱရာလမ္း)ပါတယ္ ...။ အဲဒီ့ အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုကို ခင္ဗ်ားကၾကည့္တယ္ ... အဲဒီ့ အခါမွာ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို သိေနစရာမလိုဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ခံစားသလိုလဲ လိုက္ခံစားစရာမလိုဘူး ... ခင္ဗ်ားရဲ႕အျမင္မွာ အနီက ေသြးျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ... အျပာက ေကာင္းကင္ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ... အနက္ကလဲ ကတၱရာလမ္းျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ...။ အဲဒါက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေရာ ခင္ဗ်ားအတြက္ပါ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး ...။ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္သလို ခံစားလို႕ရတယ္ ...။ အႏုပညာကိုခံစားခ်င္ရင္ ဘာေတြဆြဲထားတာလဲဆိုတာကု ိ လာမေမးနဲ႕ ...။ ဒီအႏုပညာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပလိုက္လို႕ရတယ္ ...။
အႏုပညာဆိုတာဘာလဲ ... ခင္ဗ်ားတို႕ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ ...။