ေငြေၾကးႏွင္႔ မသက္ဆိုင္ေသာ တန္ဖိုးမ်ား

စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ပါ ...။ အင္တာနက္ထဲေလွ်ာက္ေမႊရင္း ေတြ႕ခဲ့တဲ့စာေၾကာင္းေလးေတြကို ဆင့္ပြားခံစားၿပီးေရးဖြဲ႕ထားတာပါ ...။ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာတင္ႏုိင္ဖို႕ စာရုိက္ေပးတဲ့ ညီမဆုေ၀ ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္တယ္လို႕ေျပာပါရေစ ...။

ေငြေၾကးႏွင္႔ မသက္ဆိုင္ေသာ တန္ဖိုးမ်ား

ေငြေၾကးႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ဆိုၾကတာေတြ ေ၀ဖန္ေျပာဆို ၾကတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အခါခါ ဖတ္ဖူး ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီတစ္ခါ ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ စာပုဒ္ေလးလို ဦးေႏွာက္နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္မိရံုမကပဲ ရင္ထဲအထိကို ရိုက္ခတ္သြားခဲ႔တာမ်ိဳးကေတာ႔ ရွားပါတယ္။ အမည္မသိ စာဆိုတစ္ေယာက္က ေရးခဲ႔တာပါ။ အဲဒီစာသားေလးေတြကို ဖတ္ေနရင္းက ဆင္႔ပြားေတြးမိတဲ႔ အေတြးေလးေတြအေၾကာင္း အားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ မွ်ေ၀ပါရေစ။

MONEY CAN BUY A BED, BUT NOT A SLEEP.

အိပ္ယာကို သင္ ၀ယ္ယူလို႔ရမယ္။ အိပ္စက္ျခင္းကို ၀ယ္ယူလို႔ မရဘူး။

ကတ္သီးကတ္သတ္ ေျပာခ်င္တဲ႔သူေတြကေတာ႔ အိပ္ေဆးေတြ ၀ယ္ေသာက္လို႔ ရတာပဲလို႔ ေျပာၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဓာတုေဗဒ ေဆး၀ါးေတြရဲ႕ အကူအညီကို ရယူၿပီး အိပ္စက္ရၿပီ ဆိုကတည္းက တကယ္႔စစ္မွန္ ေအးခ်မ္းတဲ႔ အိပ္စက္အနားယူမႈကို မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာသြားပါၿပီ။ တကယ္႔အေကာင္းစား ေမြ႔ယာႀကီးေတြကို ေငြနဲ႔၀ယ္ယူလို႔ ရပါတယ္။ ေရထဲမွာ ေပါေလာေမ်ာေနရသလို ခံစားရမယ္႔ ေမြ႔ယာႀကီးေတြကိုလည္း အဆမတန္ေစ်းနဲ႔ ၀ယ္ယူပုိင္ဆို္င္ထားလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အိစက္ညက္ေညာၿပီး ရုပ္ခႏၶာအတြက္ သာယာမႈေတြ အျပည္႔အ၀ ေပးႏိုင္မယ္႔ အဲဒီလို ေမြ႔ယာႀကီးေတြဟာ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္စက္ အနားယူႏိုင္ခြင္႔တစ္ခုကို ေပးႏိုင္ပါသလား။ ဟင္႔အင္း…လို႔ ေျဖရမွာပါ။ ေလာကမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းကုန္လြန္ခဲ႔ရတဲ႔ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အပူရွိန္ေတြဟာ ညအထိေတာင္ ပါလာၿပီး အိပ္စက္ျခင္းေတြကိုေတာင္ ေႏွာင္႔ယွက္ဖ်က္ဆီးပစ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာကို ပုထုုုုဇဥ္တိုင္း ခံစားသိရွိဖူးၾကလိမ္႔မယ္ ထင္ပါတယ္။ စကားလံုးလွလွသံုးၿပီး ေျပာရရင္ ေလာကမွာ ေနမ၀င္တဲ႔ညမ်ားစြာဟာ လူတိုင္းလိုလိုမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ… အိပ္စက္ျခင္းကို ေငြနဲ႔၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ အရယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမလဲ။ အဓိက,ကေတာ႔ စိတ္ပါပဲ။ တစ္ညတာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူခြင္႔ ရဖို႔ဆိုတာ ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ႔တဲ႔ တစ္ေန႔တာထဲက ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ထားေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြ အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္သလို ျဖတ္သန္းရဦးမယ္႔ ေနာက္တစ္ေန႔တာ အေပၚမွာ ထားတဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ သေဘာထားအေပၚမွာလည္း အမ်ားႀကီး မူတည္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ေန႔တာ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ စိတ္ထားေတြမွာ အေျခခံခဲ႔ၿပီး ေကာင္းေသာေစတနာနဲ႔ ဖန္တီးခဲ႔တာေတြခ်ည္းပဲ ဆိုရင္ အဲဒီသူဟာ သူ႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို စိတ္ဖိစီးမႈမ်ိဳးကိုမွ ခံရႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါ ေစတနာကို ေ၀ဒနာျဖစ္သြားေစတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရင္လည္း စိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔ ဥေပကၡာျပဳလိုက္ရံုပါပဲ။ ေနာက္ အနာဂတ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ေလာကဓံတရားဆိုတာနဲ႔ ကံ,ကံ၏အက်ိဳး ဆိုတာကို ႏွလံုးသြင္းထားၿပီး ႀကီးမားတဲ႔ စိုးရိမ္ပူပန္ေနမႈေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္ အဲဒီသူရဲ႕အိပ္စက္ျခင္းကို ႏွိပ္စက္အႏိုင္ယူမယ္႔ စိတ္အေျခအေနေတြ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ လူတိုင္းလူတိုင္း ေငြေၾကးေတြ ပံုေပးၿပီး ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ခြင္႔ကို စိတ္ထားေတြ အသန္႔စင္ဆံုးထားၿပီး အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကို မွန္ကန္တဲ႔အျမင္နဲ႔ ၾကည္႔ၾကရင္း ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY HOUSE, BUT NOT HOME.

ေနစရာေနရာကို သင္ ၀ယ္ယူလို႔ ရႏုိင္တယ္။ အိမ္ဆိုတာကိုေတာ႔ ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္ဘူး။

ဒီစာေၾကာင္းေလးကို ဒီလို ဘာသာျပန္လိုက္ရတာ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ႔ မ၀ံ႔မရဲ ျဖစ္မိပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကားလံုး ႏွစ္လံုးျဖစ္တဲ႔ House နဲ႔ Home ရဲ႕ ကြဲျပားမႈကို လူတိုင္း ခံစားသိႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒါကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပန္ဖို႔ၾကေတာ႔ မလြယ္ေတာ႔ပါဘူး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ House ဆိုတာ အိမ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က ေနစရာေနရာလို႔ ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုျပန္ရတာကလည္း ေနာက္က Home ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္က `အိမ္´လို႔ အနက္ဖြင္႔ခ်င္လုိ႔ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ သူမ်ားေတြေတာ႔ ဘယ္လိုခံစားရမယ္ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အိမ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အေဖ၊ အေမ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတူတူ စည္းစည္းလံုးလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနလာခဲ႔တဲ႔ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ အေဖတို႔ အေမတို႔ရဲ႕ အိမ္ကေလးကိုပဲ သြားသြား ျမင္ေယာင္မိတတ္လို႔ပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ကေတာ႔ `အိမ္´ဆိုတဲ႔ စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ေနစရာေနရာ တစ္ခုလို႔ပဲ အဓိပၸါယ္ မဖြင္႔ဆိုခ်င္ပါဘူး။ အဲဒီစကားလံုးေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ မိသားစုတစ္စု၊ မေပ်ာက္မပ်က္ မေလ်ာ႔ပါးသြားႏိုင္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ေနာက္ၿပီး မျမင္ႏိုင္ေပမယ္႔ အခိုင္မာဆံုး ခ်ည္ေႏွာင္ထားၾကတဲ႔ အျဖဴထည္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ စတဲ႔ , စတဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြ မ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေနစရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္္ တိုက္ခန္းအေကာင္းစားႀကီးေတြ၊ ၿခံႀကီး၀င္းႀကီးေတြကို ေငြရွိရင္ ၀ယ္လို႔ရႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒီေနစရာ ေနရာတစ္ခုကို `အိမ္´လို႔ အမည္တပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာ္ျပတဲ႔ စိတ္အေျခအေနေတြနဲ႔ ခံစားမႈေတြကို ဘယ္လို တန္ဖိုးျဖတ္ၿပီး ဘယ္ေနရာမွာ သြား၀ယ္ၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ လူသားေတြအားလံုး ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္အာရံုနဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို စိတ္ေက်နပ္မႈေတြ ေပးႏိုင္ၿပီး ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ႔ ေနရာေလးအျဖစ္ မွတ္ယူႏိုင္တဲ႔ `အိမ္´လို႔ အမည္တပ္ႏိုင္တဲ႔ ေနရာေတြမွာပဲ ေနထိုင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY FINERY BUT NOT BEAUTY.

လက္၀တ္တန္ဆာေတြကို ၀ယ္ယူလို႔ ရခ်င္ရမယ္။ အလွတရားကိုေတာ႔ ၀ယ္လို႔မရႏိုင္ဘူး။

လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မတည္ၿမဲတဲ႔ ရုပ္ခႏၶာႀကီးကိုပဲ သူတစ္ပါးရဲ႕ အျမင္မွာ လွေနေစဖို႔၊ ၾကည္႔ေကာင္းေနေစဖို႔ နည္းမ်ိဳးစံုသံုး၊ လက္၀တ္တန္ဆာ မ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ျပင္ဆင္ျခယ္သၾကေလ႔ ရွိပါတယ္။ ဒါကလည္း လူ႔ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္တာေၾကာင္႔ အျပစ္ေျပာစရာေတာ႔ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ အေပၚယံ အျပင္ပန္း၊ ဖီးလိမ္းျခယ္သ ျပင္ဆင္ထားမႈေတြဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ္႔အလွတရား မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို သိထားဖုိ႔ လိုပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ္႔အလွတရားဟာ သူ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔ အ၀တ္အစား၊ လက္၀တ္တန္ဆာေတြရဲ႕ တန္ဖိုးေပၚမွာ မတည္ပါဘူး။ သူူ႔စိ္တ္ရဲ႕ ျဖဴစင္မႈ၊ ၾကည္လင္မႈ၊ ၿငိမ္းေအးမႈေတြမွာ တည္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ အလွတရား တကယ္ရွိ,မရွိ ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီလူကို ျမင္လိုက္ရတဲ႔သူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားလိုက္ရတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္သင္႔ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ အဖိုးတန္ အ၀တ္အစားေတြကို ေခတ္ဆန္ဆန္ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတစ္ခုမွာ ကေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဘာတန္ဖိုးႀကီး လက္၀တ္လက္စားမွ မပါဘဲ ရိုးရိုးယဥ္ယဥ္ေလး ၀တ္ဆင္ၿပီး သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ ဘုရားကို အာရံုျပဳေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႔မွာ အလွတရား ပိုရွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတ္မွတ္ၾကမလဲ။ ဘယ္မိန္းကေလးကို ျမင္ရတဲ႔အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမႈတစ္ခုနဲ႔ ငါ႔သမီးေလးသာ ျဖစ္လိုက္ပါေတာ႔၊ ငါ႔ႏွမေလးသာ ျဖစ္လိုက္ပါေတာ႔ ဆိုတဲ႔ စိ္တ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရိုးရွင္းလံုၿခံဳတဲ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထား ၾကည္လင္သန္႔စင္မႈေတြကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာပါ။ ဘာမွမသိ နားမလည္ဘဲ တံုးတံုးအအႀကီး ေနရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာက ေခတ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈ ေရစီးထဲမွာ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ေရာပါမသြားေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာပါ။ ေနာက္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ဖီးလိမ္းျခယ္သထားပါေစ။ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို ေလာဘေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ ေမာဟေတြ ဖံုးလႊမ္းေနမယ္ဆိုရင္ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ရုပ္သြင္ဟာ ျမင္ရသူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ လွေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေငြေၾကးနဲ႔ ခ်ိန္စက္၀ယ္ယူလုိ႔ မရႏိုင္တဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔ အလွတရားေတြ လူတိုင္းမွာ ရွိေစခ်င္တာပါပဲ။

MONEY CAN BUY BOOKS BUT NOT BRAIN.

စာအုပ္ေတြကိုေတာ႔ ၀ယ္ယူလို႔ရမယ္။ ဦးေႏွာက္ကိုေတာ႔ မရဘူး။

ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဆးရည္စိမ္ထားတဲ႔ ဦးေႏွာက္ေတြကို အလွၾကည္႔ဖို႔ အဆမတန္ ေစ်းေပးၿပီး ၀ယ္ယူခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ရေကာင္းရပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီဦးေႏွာက္ေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားမႈ၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ၊ သံုးသပ္ေ၀ဖန္မႈေတြကို အဲဒီ ဦးေႏွာက္ႀကီးေတြကို ၀ယ္လိုက္ရံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရႏိုင္မလား၊ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားစြာဟာ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ စာအုပ္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ထြက္ေပၚလာၾကတဲ႔အခါ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀ယ္ယူလုိ႔ရေပမယ္႔ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲက အခ်က္အလက္ေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ၊ အယူအဆေတြကို ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားမယ္႔ ဦးေႏွာက္တစ္စံုကိုေတာ႔ ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုိင္ပါဘူး။ စာအုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေငြေၾကးတန္ဖိုးဟာ အကန္႔အသတ္ ရွိႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစား သံုးသပ္ေ၀ဖန္မႈေတြရဲ႕ ေနာက္မွာရလုိက္တဲ႔ အသိ၊ အတတ္ပညာေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကေတာ႔ အကန္႔အသတ္မဲ႔ပါတယ္။ ဒါတင္မကဘဲ စာအုပ္တစ္အုပ္က ေပးႏိုင္တဲ႔ ၾကည္ႏူးမႈ၊ ၀မ္းသာမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမမႈ၊ ႏွစ္သက္ေက်နပ္မႈ စတဲ႔ ခံစားမႈေတြရဲ႕ အဖိုးအခကလည္း တိုင္းဆလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာန စတဲ႔ မလိုလားအပ္တဲ႔ စိတ္အေျခအေနေတြကို ျဖစ္ေစတဲ႔ စာအုပ္မ်ိဳးေတြ ဆိုရင္ေတာ႔ လႊင္႔ပစ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ စာဖတ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေလ႔လာၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္မယ္၊ အဲဒီမွာ ခံစားမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အသိတစ္ခုခု၊ အတတ္တစ္ခုခုကို စာေတြ႔အေနနဲ႔ ရလိုက္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္လာတဲ႔ ခံစားမႈ၊ ရလုိက္တဲ႔အသိ ( သို႔မဟုတ္ ) အတတ္တစ္ခုခုကို သူက လုပ္ရပ္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ေတာ႔မယ္။ ဒီေနရာမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အခန္းက႑က အရမ္းကို အေရးပါလာပါတယ္။ ကိုယ္ ဒီစာအုပ္ေၾကာင္႔ ခံစားလုိက္ရတဲ႔ ခံစားမႈဟာ ျဖစ္သင္႔ မျဖစ္သင္႔၊ ဒီစာအုပ္ကေပးတဲ႔ အသိဟာ မွန္၏ မမွန္၏ စတာေတြကို သူ႕ဦးေႏွာက္နဲ႔သူ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ အားလံုး ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လုိ႔ရတဲ႔ စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ၾကၿပီး ၀ယ္ယူလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အေကာင္းဆံုး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါတယ္။

MONEY CAN BUY AMUSEMENT BUT NOT HAPPINESS.

ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြကို ၀ယ္ယူလို႔ ရႏိုင္မယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေတာ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တိုးတက္လာေနတဲ႔ ေခတ္ရဲ႕ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ေပးႏိုင္မယ္႔ ကိရိယာ တန္ဆာပလာနဲ႔ အသံုးအေဆာင္ ဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ားစြာ ေပၚလာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအရာေတြက တကယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစစ္အမွန္ေတြကို ေပးႏိုင္ပါရဲ႕လား။ မေသခ်ာပါဘူး။ အရွင္းဆံုးေျပာရရင္ စိတ္တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈ မရွိဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အစစ္အမွန္ကို ဘယ္ေတာ႔မွ မရႏိုင္ပါဘူး။ အခုေခတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည္႔ရင္ တန္ဖိုးႀကီး ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြကို သံုးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ခဏတာ ငွားယူေနၾကတာကို ေတြ႔ႏို္င္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြ အားလံုးဟာ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေပးတာ မဟုတ္ဘဲ အားလံုးကို ခဏေမ႔ပစ္ထားႏိုင္ဖို႔ အာရံုအသစ္ေတြကို ခဏတာ ဖန္တီးေပးရံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အဲဒီ ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးကိုေတာင္ မခံစားႏိုင္ေလာက္တဲ႔အထိ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ ေသာကေတြ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာနေတြနဲ႔ ပိေနၾကတဲ႔သူေတြ ရွိပါတယ္။ တကယ္႔ကို သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္း ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြက ေပးတဲ႔ ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို အျပည္႔အ၀ ရရွိခံစားႏုိင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ကိုယ္႔စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရွင္းထုတ္ၿပီး အရာရာကို ခဏေမ႔ထားႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒါကလည္း တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ဆိုတာေတြဟာ ဘ၀မွာ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္တဲ႔ အရာေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအ၀င္ပါ။ ၾကည္႔ရႈသူေတြကို စိတ္တစ္ခုလံုး နစ္ေျမာၿပီး အရာအားလံုးကို ခဏေမ႔သြားေစတဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြဟာ ေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ လူတိုင္းလူတိုင္း ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္ယူထားတဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြက ေပးတဲ႔ ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို အျပည္႔အ၀ ခံစားႏုိင္ၾကၿပီး ဘာေဖ်ာ္ေျဖမႈမွ မလိုဘဲ ပုိင္ဆိုိင္ႏိုင္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုလည္း စိတ္ကို အျဖဴစင္ဆံုး၊ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုး၊ အေအးျမဆံုး၊ အရွင္းသန္႔ဆံုးထားၿပီး ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။

MONEY CAN BUY A PASSPORT TO EVERYWHERE BUT NOT HEAVEN.

ေနရာတကာကို သြားဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ကို ၀ယ္ယူလို႔ ရခ်င္ရမယ္။ နိဗÁÁာန္ကိုေတာ႔ သြားလို႔မရႏိုင္ဘူး။

မူလစာေရးသူကေတာ႔ ေကာင္းကင္ဘံု ( Heaven ) လို႔ ေရးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ႔ နိဗÁÁာန္ကိုပဲ ယူၿပီး ေျပာပါ႔မယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္ေနရာကိုပဲ သြားခ်င္သြားခ်င္ ေငြေၾကး လံုလံုေလာက္ေလာက္နဲ႔ ႏို္င္ငံကူးလက္မွတ္ ( passport ) သာ ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားလို႔ရပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ႔ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာသာ မီလ်ံနာ သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ ကမၻာေပၚသာ မကပါဘူး အာကာသထဲကိုေတာင္ ေျခဆန္႔လို႔ ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလို ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ရွိေနရံုနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ ထားမကုန္ေအာင္ ရွိေနရံုနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ႔ နိဗÁÁာန္ပါ။ ရွိတဲ႔ေငြအားလံုးကို ကုသို္လ္ေရးအတြက္ လွဴလိုက္ရင္ေရာကြာလို႔ ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါဆိုုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ဒါနတစ္ခုတည္းနဲ႔ နိဗÁÁာန္ကို မ်က္ေမွာက္မျပဳႏိုင္ပါဘူး လို႔ပဲ ေျဖရမွာပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ကုသို္လ္ေတြကို တည္ေဆာက္ၿပီး မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းကို ေလွ်ာက္ႏုိင္မွသာ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာျဖစ္တဲ႔ နိဗÁÁာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္မွာပါ။

MONEY CAN BUY RELIGION BUT NOT SALVATION.

ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတစ္ခုကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ရယူႏိုင္ပါတယ္။ ကယ္တင္မႈေတြကိုေတာ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

ဒီအေၾကာင္းေလးကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါ႔မယ္။ ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားခဲ႔တဲ႔ တရားေတာ္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ `အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ´ မိမိကိုယ္သာ ကုိးကြယ္ရာတဲ႔။ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း ဆိုတဲ႔ မေရွာင္လႊဲႏိုင္တဲ႔ ဒုကၡေတြကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ကယ္တင္ရမွာပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒုကၡအလံုးစံုတို႔ရဲ႕ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဟာ နိဗÁÁာန္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ နိဗÁÁာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ဖို႔ ဒီလိုေန၊ ဒီလိုထိုင္၊ ဒီလိုက်င္႔ႀကံၿပီး ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ျပသြားတဲ႔ အႏႈိင္းမဲ႔ စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ေငြေတြ ပံုေပး၊ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ပံုေပးၿပီး တပည္႔ေတာ္ကုိ ကယ္တင္ပါလို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ မရပါဘူး။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ကိုးကြယ္ပါတယ္လို႔ ေျပာရံုနဲ႔လည္း အဲဒီဒုကၡေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက လုပ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိကိုယ္ကို မိမိကသာ ကယ္တင္ႏိုင္မွာပါ။ အခုလက္ရွိ ခ်မ္းသာလွပါတယ္၊ ၾကြယ္၀လွပါတယ္ ဆိုတဲ႔သူေတြ အေနနဲ႔လည္း အခုလက္ရွိ ဘယ္လိုတန္ခိုးရွင္မ်ိဳးကိုမွ ပိုက္ဆံေတြ ပံုေပး၊ အၾကြင္းမဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿပီး ဒီဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကယ္တင္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ လူသားအားလံုး မိမိကိုယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ေနဘုန္းလတ္