Pages

Sunday, September 2, 2007

ဆီမီနာႀကီးတစ္ခုကၽြန္ေတာ္တို႕လက္ကေန လွလွပပႀကီးလြတ္က်သြားတယ္ … ။

ဆီမီနာႀကီးတစ္ခုကၽြန္ေတာ္တို႕လက္ကေန လွလွပပႀကီးလြတ္က်သြားတယ္ …

အဲဒီ့ေန႕က MICT Park ကုိ ၈နာရီခြဲေလာက္ကတည္းကကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနခဲ့တယ္ … ခ်ိန္းထားတာက ၉နာရီမွပါ … ကၽြန္ေတာ္ကိုက စိတ္ေစာေနၿပီး အေစာႀကီးေရာက္သြားတာ။ ကုိယ့္ထက္ေစာတဲ့သူ တစ္ေယာက္က ရွိေနတယ္ … သူက စိတ္ကူး …။ ခန္းမထဲကို ခဏ၀င္ၾကည့္ … ေနာက္ဆံုးတန္းကခံုေတြကိုေရွ႕နဲနဲတိုးစီခို္င္းၿပီး … က်န္တာဘာမွလုပ္စရာမရွိတာနဲ႕ … Service + ကအဖြဲ႕ေတြကို လည္တဆန္႕ဆန္႕နဲ႕ေမွ်ာ္ေနလိုက္တယ္ …။ လာၾကပါၿပီ … ေရွ႕ေျပးတစ္ဖြဲ႕ … သူတို႕နဲ႕အတူ ကပ္ဖို႕ဗီႏို္င္းေတြ၊ ေ၀ဖို႕ စာရြက္စာတမ္းေတြက ပါလာၿပီ …။ အဲဒီ့ကစၿပီး အလုပ္စရႈပ္ပါၿပီ …။ ဗီႏိုင္းေတြခ်ိတ္ … စာရြက္စာတမ္းေတြျပင္ဆင္ …။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ ဘလာေဂါက္ဦးေဆာင္တဲ့ ေနာက္တစ္ဖြဲ႕ထပ္ေရာက္လာတယ္ …။ ယူလာတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ေလးကိုထုတ္၊ ဘလာေဂါက္ကလဲ ပါလာတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ကိုထုတ္ … ၿပီးေတာ့ ဒီပြဲေလးရဲ႕ live blog (www.why-do-we-blog.blogspot.com) ေလးကိုတင္ဖို႕ ေကာ္နက္ရွင္ေတြစစမ္းၾကတယ္ …။ အဲဒီ့အဖြဲ႕ကို မေလးရွားကေန တကူးတကျပန္လာတဲ့ ကိုေက်ာ္ေဇယ်(၀ိုင္ခ်ိဳ) ႀကီးက ဦးေဆာင္တယ္ …။ ဘလာေဂါက္က ေဟာေျပာသူေတြကို ရိုက္ဖို႕ ဗြီဒီယုိကင္မရာဆင္တယ္ …။

`ကိုမ်က္လံုးဘယ္မွာလဲ ကိုမ်က္လံုး …´

အရပ္အရွည္ဆံုး ကိုမ်က္လံုးႀကီးနဲ႕ တုိင္းၿပီးဆင္ရမယ္ဆိုလို႕ လိုက္ရွာေတာ့ ဟိုလူက အိမ္သာထဲမွာ အ၀တ္အစားလဲေနတုန္း …။

`အခမ္းအနားမွဴး … ပင့္ဂိုး … ပင့္ဂိုးမေရာက္ေသးဘူး …။ ´

` ဟိုမွာ … ဟိုမွာ ´

` အင္ … ေဘာင္းဘီရွည္ၾကီးနဲ႕ … ´

အဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့ပင့္ဂိုးချမာ ခဏေပ်ာက္သြားၿပီး ျပန္ေရာက္လာတယ္ … ၀မ္းဆက္နဲ႕ အၾကမ္းဖက္ခံဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္ …။ J

လာပါၿပီဗ်ာ … မမီ …

`လူေတာင္မွားတယ္ဗ်ာ …´

တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီလူနဲ႕ဒီလူ ေခြးခ်ီသြားတာေတာင္မွတ္မိတဲ့ကိစၥကို … အဲဒီ့လို ေလာကြတ္ေခ်ာ္တဲ့သူက ရွိေသး …။

` စလိုက္ရႈိးေတြ ျပင္ရဦးမယ္ … လုပ္ပါဦး ကိုႀကီးေက်ာ္(ကိုေက်ာ္ေဇယ်)ရဲ႕ …´

`အာ … ခဏေနပဲေျပာရေတာ့မယ္ … စလိုက္ရႈိးက အခုထိမၿပီးေသးဘူးလားဗ် …´

အဲဒီလိုနဲ႕ အားေနလို႕ ညေလးနဲ႕ခ်က္ဖို႕ျပင္ေနတဲ့ကိုေက်ာ္ေဇယ် မမီေၾကာင့္ အလုပ္ရသြားတယ္ … ။ J

ေျပာမယ့္သူေတြက ကိုေမာင္စစ္ရဲ႕ လက္ပ္ေတာ့ကိုသံုးမွာဆိုေတာ့ သူ႕ကို ေမွ်ာ္ရတာလည္ပင္းလဲရွည္ … စိတ္ေတြလဲေမာ …။ ဖုန္းေခၚေတာ့လဲ ဖုန္းကမကိုင္ … ဟူး …..။

`လာၿပီ လာၿပီ … ကိုစစ္လာၿပီ …´

အိတ္ႀကီးႏွစ္အိတ္ကိုဆြဲၿပီး ကိုစစ္ႀကီးေရာက္လာပါၿပီ …။ ကြန္ပ်ဴတာေတြထုတ္ … ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ … အားပါးပါး … Desktop တစ္ခုလံုးဘာဖိုင္ေတြမွန္းကိုမသိဘူးျပည့္ေနတာပဲ … ၿပီးေတာ့ ၾကြက္ ၾကြက္ (Mouse) လဲပါမလာဘူးတဲ့ …။ ဒါနဲ႕ပဲ ကိုစစ္စက္ကိုေအာက္မွာထားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္စက္ကိုပဲတင္ဖို႕လုပ္ၾကတယ္ …။

ေကာ္နက္ရွင္ကလဲ အခုအထိစမ္းေနတာ အဆင္ကိုမေျပေသးဘူး …။ Myanmar Info Tech ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ …။ မိန္းစပြန္ဆာေတြေရာက္လာေတာ့ ၁၀နာရီေက်ာ္ေနၿပီ … သူတို႕အတြက္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စားပြဲေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာေတြကပဲ သံုးလံုးျဖစ္ေနတယ္ …။ တစ္လံုးက အေပၚကိုတင္ဖို႕အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးပဲ စလိုက္ရႈိးေတြျပင္ေနတုန္း … က်န္ႏွစ္လံုးက ကိုစစ္၊ ကိုတက္၊ ဇာနည္တို႕ တရံုးရံုးနဲ႕ ေကာ္နက္ရွင္စမ္းေနတုန္း …။ အဲဒါနဲ႕ပဲ စားပြဲေနာက္တစ္လံုး ထပ္တိုးေပးလိုက္တယ္ … ။ အျပင္မွာလဲ စပြန္ဆာေတြအတြက္ စားပြဲမဆန္႕တာနဲ႕ တစ္လံုးထပ္တိုးေပးလိုက္တယ္ …။ ပရိသတ္ေတြကလဲ တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စ နဲ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ …

၁၀ နာရီခြဲခါနီးက်ေတာ့ စိုးေဇယ်ႀကီးကအနားကပ္လာၿပီးေျပာတယ္ … နာရီ၀က္ပဲလိုေတာ့တယ္တဲ့ … အစီအစဥ္ကို အတိအက်စမွျဖစ္မယ္တဲ့ …။ အိုေက … စလိုက္ရိႈးေတြၿပီးရင္ စက္ကိုအေပၚတင္ၿပီး ပရိုဂ်က္တာနဲ႕စမ္းၾကမယ္ … ။

` ဘာညာ မလာေသးဘူးေလ …´

` အာ … ဒါဆိုလဲ ရွိတာနဲ႕ပဲတင္ၿပီးစမ္းလိုက္ေတာ့ဗ်ာ … ေနာက္မွပဲ သြားထည့္လိုက္ေတာ့မယ္´

အဲဒါနဲ႕ပဲ ကိုတက္စ္နဲ႕ ကိုေက်ာ္ေဇယ် အေပၚတက္ၿပီး ပရိုဂ်က္တာကိုစမ္းၾကတယ္ … ။ အားလံုးအိုေက အပိုအလိုမရွိကြက္တိ … ။

၁၀နာရီ၄၅ေလာက္မွာ အခမ္းအနားမွဴးပင့္ဂိုးရဲ႕အသံထြက္လာတယ္ …

` ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ဆီမီနာကို ၁၁နာရီတိတိအခ်ိန္မွာစတင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ … တက္ေရာက္လာသူလူႀကီးမင္းမ်ား ေနရာယူေပးၾကပါရန္ ေလးစားစြာပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ရွင္ … ´

သူေျပာတာ အဲလိုလားေတာ့အတိအက်မမွတ္မိေတာ့ဘူး … ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့သေဘာအတုိင္းပါပဲ သူထေျပာတယ္ …။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ … ထင္ေတာင္မထင္ရဘူး … J

ကၽြန္ေတာ္တို႕အခ်င္းခ်င္း လက္မေထာင္ျပၾကတယ္ … ဂြတ္တယ္ေပါ့ …။ အစကေတာ့ေကာင္းသြားပါၿပီ …။

အဲဒီလိုနဲ႕ ၁၁ နာရီမထုိးခင္ေလးမွာပဲ ဘာညာလဲေရာက္လာတယ္ … စလိုက္ရိႈးေတြလဲအကုန္ၿပီးသြားတယ္ …။

၁၁ နာရီ နဲနဲအစြန္းမွာပဲ အခမ္းအနားကိုစတင္လိုက္တယ္ …။

အစီအစဥ္(၁) အခမ္းအနားဖြင့္လွစ္ေၾကာင္းေၾကျငာတယ္ …

ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း ….

အစီအစဥ္(၂) ဦးရဲျမတ္သူက အဖြင့္အမွာစကားေျပာၾကားေပးတယ္ … လက္ခုပ္သံေတြက တရစပ္ … ကင္မရာေတြမ်ားစြာကလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ …။

ဘေလာ့ဂါေတြဟာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို အဓိကအသံုးျပဳေနၾကသူေတြျဖစ္ၿပီး … အခုလိုစုစုစည္းစည္းနဲ႕ ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ အရမ္း၀မ္းေျမာင္၀မ္းသာျဖစ္မိေၾကာင္း ေျပာသြားတယ္ … (၁၅) မိနစ္ေလာက္ပါပဲ …

အစီအစဥ္(၃) ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္အလွည့္ေရာက္လာတယ္ …

လြတ္က်ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြကိုခဏထား ပုဆိုးကိုကၽြတ္မက်ေအာင္သတိထားၿပီး စင္ေပၚတက္သြားလိုက္တယ္ … ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ … မဂၤလာပါ ဘာညာကြိကြေျပာၿပီး … Slide Show ေလးကိုစဖြင့္လိုက္တယ္ … စလိုက္ရႈိးေတြတစ္ခုၿပီး တစ္ခုနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကလဲ စကားလံုးေတြ တစ္ခြန္းၿပီး တစ္ခြန္း ထြက္က်လာတယ္…၊ လာေရာက္ၾကတဲ့ ပရိသတ္ေတြရဲ႕မ်က္လံုးေတြထဲမွာလဲ စိတ္၀င္စားမႈေတြကို သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းျမင္လိုက္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အားတက္သြားတယ္ … ။ slide show ေတြေပၚေနတဲ့ screen ႀကီးကို လက္ညွိဳးထိုးထိုးၿပီးေျပာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မၾကည့္ရက္လို႕ စိုးေဇယ်ႀကီးက ေလဆာပြိဳင့္တာေလးလာေပးတယ္ …။ information ကိုအဓိကေဇာင္းေပးေျပာရတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕သမုိင္းေၾကာင္းေလးကို ကိုယ္သိသေလာက္ေလး ေျပာအၿပီး … ေနာက္ဆံုးမွာ လူငယ္ေတြကို living fossil ေတြမျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါလို႕တုိက္တြန္းၿပီး … နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္… ။ လက္ခုပ္သံေတြလွ်ံထြက္အက်မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ စင္ေပၚကေနဆင္းလာခဲ့လိုက္တယ္ …။

အစီအစဥ္(၄) ဘာညာဘာညာက ဘာဘာညာညာေတြတက္ေျပာတယ္ …။ ေအာက္ကေနအလိုက္တသိနဲ႕ ခံုခုေပးဖို႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးသတိမရၾကေတာ့ … သူ႕ခမ်ာ … ေမာ့ေမာ့ ေမာ့ေမာ့နဲ႕ေျပာရရွာတယ္ …။ သူေျပာေနတဲ့တခ်ိန္လံုး ကၽြန္ေတာ္လဲ … စင္ရဲ႕ဘယ္နားက တဂၽြတ္ဂၽြတ္အသံျမည္လာမလဲလို႕ နားစြင့္ေနရတယ္ …။ သိခ်င္တာရွိရင္ သူ႕လို အက်ီၤ၀တ္ထားတဲ့သူေတြကို ေမးႏုိင္ပါတယ္တဲ့ … သူ႕လိုအက်ီၤ၀တ္ထားတဲ့သူက တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးသူတစ္ေယာက္တည္းဟာကိုဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အေနာက္နားမွာထုိင္ေနတဲ့ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္က ေနာက္တယ္ …။ Service + က ၀ါရင့္ဆရာမတစ္ေယာက္ပီပီ … ပရိသတ္ကိုအေကာင္းဆံုးထိန္းေခၚေဟာေျပာသြားခဲ့တယ္ …

ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း …. ေျဖာင္း ….။

အစီအစဥ္(၅) မိန္းစပြန္ဆာျဖစ္တဲ့ စုဗူးက မခ်ိဳဇင္ေအး စကားတက္ေျပာတယ္ …

၀က္ရုပ္ကေလးနဲ႕စုဗူးေလးအေၾကာင္းကိုရွင္းျပတယ္ … ၿပီးခါနီး သူက သူလုပ္လာတဲ့စလိုက္ရႈိးေလးကိုဖြင့္အျပမွာ အသံလဲ မထြက္ဘူးတဲ့ … အသံနဲ႕လုပ္လာတဲ့ဟာကိုတဲ့ … ။ အဲဒါနဲ႕ MIT ကလူေတြကိုအေျပးသြားေခၚေပမယ့္ … သူက အသံမပါပဲ သူကိုယ္တုိင္ေျပာၿပီးေတာ့ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္ …။ (ႏို႕ … သူတို႕က အသံပါပါမယ္ ဆိုတာကုိ ႀကိဳမွမေျပာတဲ့ဟာကို …) ။

ဒီအစီအစဥ္ၿပီးေတာ့ … အခ်ိန္က ၁၂နာရီနဲ႕ ၁၅ မိနစ္ပဲရွိေသးတယ္။

အစီအစဥ္(၆) အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ အစားအေသာက္အစီအစဥ္ အတြက္ အခ်ိန္ ၄၅ မိနစ္ေပးလိုက္တယ္…။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ မုန္႕ကတစ္ခု …။ စားၾကေသာက္ၾက … live Blog တင္ေနၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ မနားရဘူး … (live တင္သေယာင္နဲ႕ ခ်က္ေနၾကတာလားေတာ့မသိဘူး)၊ Jအႀကီးဆံုးမုန္႕ကိုေရြးမွာခဲ့ေပမယ့္ … ထမင္းမစားရေသးေတာ့ ဘယ္လိုမွမ၀ဘူး … အဲဒါနဲ႕ေရေတြပဲလွိမ့္ေသာက္ေနရတယ္ …။ တစ္နာရီတိတိမွာအစီအစဥ္ကိုျပန္စတယ္ … ။ အစီအစဥ္ျပန္အစမွာ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ကိုညီလင္းဆက္ရယ္၊ ကိုမ်က္လံုးရယ္က အထဲကိုျပန္မ၀င္ၾကပဲ … Brake Time မွာ ျပန္ေပးထားၾကတဲ့ ေမးခြန္းစာရြက္ေတြကို ဘယ္ေမးခြန္းေတြေျဖမယ္ … ဘာေတြကိုေတာ့မေျဖဘူး … ဘယ္ေမးခြန္းကိုေတာ့ ဘယ္သူ႕ေျဖမယ္ … ဘယ္ေမးခြန္းကိုေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုေျဖခို္င္းမယ္ … စသည္ျဖင့္ ေခါင္းစားၾကတယ္ …။

အစီအစဥ္ (၇) အရ ေစတန္ေဂါ့(ကိုထိန္လင္းေရႊ) က ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕သေဘာသဘာ၀ကိုေျပာတယ္ …။ စကားေျပာနဲနဲျမန္ေနတာကလြဲလို႕ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္ …။

အစီအစဥ္ (ဂ)ကေတာ့ ၾကားျဖတ္အစီအစဥ္ေလးအျဖစ္ Service +ရဲ႕ပိုင္ရွင္ ကိုရဲ စင္ကာပူကေနလွမ္းပို႕လိုက္တဲ့ စာကို ကိုေ၀(သတင္းစာ)က သူေျပာခ်င္တာေလးေတြကိုပါ ေပါင္းထည့္ၿပီးတက္ေျပာတယ္ …။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ့အခ်ိန္အျပင္မွာ ေမးခြန္းေတြျပန္ေျဖဖို႕ေခါင္းစားေနလို႕ သူဘာေတြေျပာသြားသလဲဆိုတာေတာ့မသိလိုက္ဘူး ။ သူမ်ားေတြျပန္ေျပာတာၾကားရသေလာက္ေတာ့ …သူေျပာတဲ့အထဲမွာ အေရျပား … အယားေျပ ဆိုတာရယ္ … အသည္းႏွလံုးက ကၽြဲပုခံုးထဆိုတာရယ္လားမသိဘူး ပါတယ္ဆိုပဲ … J

အစီအစဥ္ (၉) မွာ နာမည္ေက်ာ္ သတင္းေထာက္ႀကီးစိုးေဇယ်က တက္ေရာက္လာသူေတြထဲကို မိုက္တစ္လံုးနဲ႕၀င္ၿပီး ဗ်ဴးတဲ့ အစီအစဥ္ေပါ့ …။ သူေမးတာေတြက အေမးခံရတဲ့သူေတြက ဒီလူမေျဖရင္ထိုးမယ့္ရုပ္ လို႕စဥ္းစားမိလို႕လားမသိဘူး … ေမးသမွ်ကိုေသေသခ်ာခ်ာေလးေျဖေပးၾကတယ္ …။ ခမ္းမက်ယ္ႀကီးထဲမွာ သတင္းေထာက္ႀကီး ဟိုဘက္ေျပးလိုက္ ဒီဘက္ေျပးလိုက္နဲ႕ … နဲနဲေဟာဟဲဆိုက္သြားတယ္ …။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ

အစီအစဥ္ (၁၀)ကိုေရာက္လာတယ္ … မမီ … စင္ေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္း ပရိသတ္ေတြမ်ားလြန္းလို႕ရင္ေတာင္ ခုန္သြားတယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႕ အားလံုးကိုစခ်ဳပ္လိုက္တယ္ …။ ၿပီးေတာ့စေျပာတယ္ … ဘေလာ့ဂ္ေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ေတြအေၾကာင္းကို Screen Shot ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႕ ဘေလာ့ဂါေတြ တကယ္ပိုက္ဆံရတာမရတာအပထား အားလံုးကို သေရက်ေအာင္ေျပာသြားတယ္ …။ ေသခ်ာတာေတာ့ ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ မမီအၾကာဆံုးပဲဆိုတာပါ …။

ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း

အစီအစဥ္ (၁၁)ကေတာ့ ကိုမ်က္လံုးပါ …။ အားလံုး အျမင္ၾကည္လင္ေစဖို႕ ကိုမ်က္စဥ္းကိုသံုးၾကပါစို႕ … လို႕ေျပာမယ္ႀကံၿပီးကာမွ သူ႕သားေလးမ်က္ႏွာနဲ႕ပင့္ဂိုးက ခ်မ္းသာေပးလိုက္တယ္ …။ ကိုမ်က္စိႀကီးစေျပာပါၿပီ … ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမ်ားေျပာတာေတြကို ေခါင္းလုိက္လိုက္ညိတ္ေနတဲ့ ကိုမ်က္စိ သူေျပာတာေတြကို ေအာက္က ပရိသတ္ေတြက ေခါင္းညိတ္ညိတ္ျပေနတာနဲ႕ ႀကံဳလိုက္ရတယ္ …။ သူက ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ ေနာက္ထပ္ေသာ ေျခလွမ္းေတြျဖစ္တဲ့ portal နဲ႕ စာအုပ္အေၾကာင္းကိုေျပာတယ္ …။

အစီအစဥ္(၁၂) အေနနဲ႕ ကိုမ်က္လံုးႀကီး … ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကိုလုပ္ျပေတာ့မယ္လဲဆိုေတာ့ … ပရိသတ္ထဲက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စာအုပ္ေလးေတြထုတ္ၿပီး စိတ္၀င္တစားလိုက္မွတ္ၾကတာကိုေတြ႕ရတယ္ …။

ကိုမ်က္လံုးၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္ (၁၃) ပရိသတ္မ်ားေမးျမန္းထားသည္မ်ားကိုျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းအစီအစဥ္။

အခမ္းအနားမွဴးကဖိတ္ေခၚတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကၽြန္ေတာ္ေျဖရမယ့္ေမးခြန္းစာရြက္ေလးေတြကို ကိုင္ၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ စင္ေပၚကိုထပ္တက္လိုက္တယ္ …။ ေမးခြန္းေတြကိုေျဖေနခ်ိန္မွာပဲ ကိုၿဖိဳးကစာရြက္ေလးတစ္ရြက္လာေပးတယ္ … ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ကေရးေပးလိုက္တာ … သူ႕လက္မွတ္ကေလးနဲ႕ … ေမးခြန္းေတြမ်ားသည္ဟုထင္ပါသည္ တိုတိုေျဖသင့္သည္ဟုထင္ပါသည္ … တဲ့ …။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တယ္ … ေမးခြန္းေတြ ဒီေလာက္တက္လာလိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲထင္မထားခဲ့ … ပရိသတ္ကလဲ ကၽြန္ေတာ္ေျဖေပးေနတာကို စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ေနၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနၾကသလို သူတို႕လဲ ဆာေနၾကမွာပဲလို႕ ေတြးလိုက္မိတယ္ … ။ အဲဒါနဲ႕ပဲ တိုတိုတုတ္တုတ္ ထိထိမိမိျဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏုိ္င္ဆံုးႀကိဳးစားၿပီး ေမးခြန္းေတြကိုေျဖေပးလိုက္တယ္ …။ ကၽြန္ေတာ္ေျဖအၿပီးမွာ ကိုညီလင္းဆက္ကိုထပ္မံဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္ … သူလဲ ေမးခြန္းေလးေတြကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႕ ေျဖေပးသြားခဲ့တယ္ …။ ၿပီးေတာ့ Technical ဆိုင္ရာေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ကိုေျဖဖို႕ ေစတန္ေဂါ့ဒ္ တက္လာတယ္ … သူလဲ လိုရင္းကို ျမန္ျမန္ေလးပဲေျဖေပးသြားတယ္ …။ ၿပီးေတာ့ စုဗူးနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ေမးခြန္းေတြကို မခ်ိဳဇင္ေအးကပဲတက္ေျဖေပးသြားတယ္ …။

အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနၾကတဲ့ အစီအစဥ္(၁၄) ကိုေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ …။ အခ်ိန္ကလဲ ၄နာရီကို နဲနဲစြန္းေနပါၿပီ။ ကံစမ္းမဲအစီအစဥ္စပါၿပီ … ကံစမ္းမဲႏႈိက္ေပးၾကမယ့္ MBS အဖြဲ႕သားအခ်ိဳ႕စင္ေပၚကိုတက္လာၾကပါၿပီ …။

တီရွပ္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္လုပ္နည္းသင္တန္းေတြ၊ အင္တာနက္ ၁၀နာရီသံုးစြဲခြင့္ကဒ္ေတြ၊ ေနာက္ 512 memory stick တစ္ေခ်ာင္း ၊ 1G memory stick တစ္ေခ်ာင္းတို႕ကို ဦးရဲျမတ္သူ၊ စင္ကာပူကဘေလာ့ဂါ ကိုေ၀ယံလင္း၊ မေလးရွားကဘေလာ့ဂါ ကိုေက်ာ္ေဇယ် ၊ ကိုတက္စလာ၊ ကိုစစ္အိမ္၊ မဘာညာ စသူေတြက မဲႏႈိက္ၿပီး ပရိသတ္ထဲက မဲေပါက္သူေတြကို လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေပးအပ္ခဲ့ၾကတယ္ …။ ဇင္ကိုလတ္ရဲ႕ဦးေလးက စပို႕ရွပ္တစ္ထည္မဲေပါက္သြားတယ္ …။ ရွားရွားပါးပါး တီရွပ္ပဲလားမသိဘူး မဲေပါက္တဲ့သူကို ေက်ာ္ေဇယ်လို႕အေခၚမွာ ႏွစ္ေယာက္ထထြက္လာတယ္ … အဲဒါနဲ႕ မွတ္ပံုတင္စစ္ၾကည့္ၿပီး မွန္တဲ့သူကရသြားလို႕ … တစ္ေယာက္က လွည့္ျပန္သြားရတယ္ …။ အဲဒီ့လွည့္ျပန္သြားတဲ့ ကိုေက်ာ္ေဇယ်ေပါ့ 512 memory stick လဲမဲေဖာက္ေရာ … သူ ေပါက္သြားတယ္ …။ ကံထူးပါေပး ကိုေက်ာ္ေဇယ်ရယ္ …။ မေလးရွားကဘေလာ့ဂါႀကီး ကိုေက်ာ္ေဇယ်ကလဲ သူ႕နာမည္ပါဆိုၿပီး အဲဒီ့ 512 memory stick ကိုအတင္း သြားလုမယ္လုပ္ေနလို႕ ၀ိုင္းဆြဲထားရေသးတယ္ …။ J

အားလံုးၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ …

အစီအစဥ္ (၁၅) စီမီနာႀကီး ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆံုးေၾကာင္းေၾကျငာအပ္ပါသည္တဲ့ …။

ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း …. ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း ….

အဲဒီ့လက္ခုပ္သံေတြထဲမွာ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြအားလံုးရဲ႕ အျဖဴေရာင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြပါတယ္ …။ အခက္အခဲေတြမ်ားစြာကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့အတြက္ အားရေက်နပ္မႈေတြပါတယ္ …။ ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြၾကားထဲက ေပါ့ပါးလန္းဆန္းမႈေတြပါတယ္ …။

အခုမွပဲ ရင္ထဲက အလံုးႀကီးက်သြားေတာ့တယ္ …။ ခန္းမတစ္ခုလံုးအျပည့္ တက္ေရာက္အားေပးၾကတဲ့ ပရိသတ္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့လဲ ပီတိေတြျဖစ္ရတယ္ …။ အစီအစဥ္ (၁၆) နဲ႕ (၁၇) အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနာက္ေတာ့မွေျပာျပေတာ့မယ္ … ။

ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ …။

23 comments:

Unknown said...

ေကာင္းတယ္ကြာ...အေရးအသားကေတာ့...အစီအစဥ္တစ္ခုလံုးကို ေအာက္က ထုိင္ၾကည့္ေနရသလို ခံစားရတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က မင္းတို႔ရဲ႕ ပီတီေတြကို အတူတူ ေႏြးေထြးစြာ ခံယူလွ်က္ပါကြာ။

ႏွင္းမိုးေ၀ said...

no

ႏွင္းမိုးေ၀ said...

ၿမိဳ႕ဇားဂ်ီးတယ္ .. ေတာင္းယိုက္တာတြ .. ေရးခ်က္ကလန္ထြက္ ..
ျမန္မာဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာကို အႏွင္းလည္း ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ ..

ညီညီ(သံလြင္) said...

ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း.. စကၤာပူကေန ငါလည္း လက္ခုပ္တီးလိုက္တယ္.. ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဆရာေနဘုန္းလတ္ (သို႔) လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕စားငါး

pandora said...

ေ၀း. ေနဘုန္းလတ္ေရ ဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ အခန္းအနားကို မလာႏိုင္သူေတြအတြက္ အခုလို ေသေသခ်ာခ်ာ သရုပ္ေဖာ္ေရးသြားေပးတာ ေက်းဇူးပဲ။
ဂုဏ္ယူပါတယ္။

Anonymous said...

လြတ္က်တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးေရ..
လွလွပပ လြတ္က်သြားတဲ့ ဆီမီနာ ႀကီးအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္..
တကယ္ ဆီမီနာကို ကိုယ္တိုင္တက္ေနရသလို ခံစားရပါတယ္..
အေရးအသားကလည္း မိပါ့... ရယ္လည္း ရယ္ေနရတယ္.. ဒီမို တို႔လည္း cbox ထဲကေန အားေပးေနပါတယ္..
ဒီပို႔စ္ အတြက္ ေက်းဇူးပဲ.. ေျဖာင္း... ေျဖာင္း... ေျဖာင္း...

ေနာက္ဆက္တြဲ အစီအစဥ္ (၁၆) နဲ႔ (၁၇) အေၾကာင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္...

MgHla said...

ေရးခ်က္ေတြကို ခုိက္သြားၿပီဗ်ာ...

A random thoughts of a Burmese man said...

ဆီမီနာ တင္ လြတ္က်ခဲ့တာ မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္...
ေနာက္ထပ္ လြတ္က်ခဲ့တာရွိေသးတယ္ေလ...
အဲဒါကုိ က်ေတာ့ ထည့္မေရးဘူး....

NayPhoneLatt said...

ဟုတ္ပါ့ ကိုေက်ာ္ေဇယ်ေရ ... အဲဒီ့ေန႕က ကၽြန္ေတာ့္ Thumb Drive ေလးလြတ္က်သြားခဲ့တယ္ ... ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကိုမ်က္လံုးႀကီး ေကာက္သိမ္းေပးထား လို႕ ... :-)

Yan said...

ေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္း…

တကယ္ကုိလွပတဲ႔ေရးသားခ်က္ေတြပါပဲ. ကုိယ္တုိင္ Seminar ကုိေရာက္သြားသလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္. ရင္ေတြေတာင္ခုန္သြားတယ္ .ဟတ္ဟတ္ဟတ္

Anonymous said...

အေရးအသားအရမ္းေကာင္းပါတယ္။
အစီအစဥ္ ၁၆ နဲ႔ ၁၇ ကိုဆက္လက္အားေပးပါဦးမယ္။

Anonymous said...

5*

s_potato said...

ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ မေရာက္ခဲ့လို႔ ဒီပို႔စ္ဖတ္ျပီး ေျဖသိမ့္လိုက္ပါတယ္

Anonymous said...

လွပဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ အခ်ိန္မွီ ျပန္မေရာက္လိုက္လို႔ လြတ္သြားျပီထင္တာ။ အခုလို တိတိပပ ဖတ္ခြင့္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ..

-W

Layma said...

ကိုေနဘုန္းလတ္ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ဆီမီနာကေန ေလးမ အမ်ားၾကီး …ေကာက္ရခဲ့ပါတယ္…လႊတ္ခ်ေပးလိုက္တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ေလးမရဲ့ ဘေလာ့ခ္ကို အစက ေကာက္ရခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ခ္ လို ့ နာမည္ေပးမလို ့…ကိုေနဘုန္းလတ္ ေအာ္မွာေၾကာက္လို ့…. :P

Anonymous said...

congratulation for your success !
cyberluv

NayPhoneLatt said...

မအိမ္ၿခံေျမက အခုထိၾကယ္ေတြေပးလို႕မၿပီးေသးဘူးဟ ...
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးရဲ႕ ကြန္႕မန္႕ေတြကိုျမင္လိုက္ရတာ တကယ္ကို အပင္ပန္းခံၿပီးေရးေပးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ဗ်ာ ...

hnin said...

စိတ္ထဲ ေက်နပ္မႈအျပည့္ ခံစားရတယ္။ အားပါးတရကို ဖတ္သြားပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ပါပဲ။ စာအုပ္ျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ ပြဲလုပ္ဦးမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီက်ရင္ေတာ့ လာဖျစ္ေအာင္ လာခ်င္တယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္အေျပဆံုးေပါ့။ အခုလိုေရးထားတာေတြ ဖတ္ရေတာ့ ကိုေနဘုန္းလတ္ေျပာသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူမိသြားတယ္။

Mr.Pooh @ ေမာင္ပြတ္ said...

အစ္ကို - ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးအားနဲ႔ စခဲ့တယ္။ အားလံုးအားနဲ႔ပဲ အခမ္းနားဆံုး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျပီ။ MBS ရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ဟာ တကယ့္ကိုပဲ လွလွပပ လြတ္က်ခဲ့ပါတယ္။ အားလံုးစုစုစည္းစည္းနဲ႔ ဒီလိုအက်ဳိးရိွျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ေလးေတြ ဆက္လက္က်င္းပႏိုင္ျပီး က်င္းပတိုင္းလည္း အခုလိုပဲ အားလံုးပါဝင္ႏိုင္ခြင့္ရပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းတယ္။

မွ်ားျပာ said...

ကိုယ္တိုင္ေရာက္ေနသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္
၀မ္းသာပါတယ္ အစ္ကိုေ၇
ခုလို ေအာင္ျမင္တဲ့ အတြက္

ႏွင္းပြင့္ျဖဴ said...

ဆီမီနားမွာ ကိုယ္တိုင္လာျပီးအားေပးရသလိုပဲ....
ေနာက္မ်ားမွာ ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ လာအားေပးပါမည္..
ဖိတ္စာ သာပို႔လုိက္... ဟီးဟီး
posted အားလုံးလုိလုိကိုၾကိဳက္တယ္.... ကြ်န္မလည္း blogger ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ၾကိဳစားပါဦးမည္။

sisain said...

Remarkable post

sisain said...

Remarkable post