ကၽြန္ေတာ့္ ၇တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ေလာက္ကတည္း က စာေတြစေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပထမဦးဆံုး မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရတဲ့ေဆာင္းပါးကေတာ့ EDUCATION ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စာလံုးကို ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာၿပီး ေရးထားတဲ့ေဆာင္းပါးေလးျဖစ္ၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့မဂၢဇင္းကေတာ့ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေဆာင္းပါးေလးပါၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားႏွင့္ျဖစ္ရပ္မ်ားဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကို ထပ္ပို႕ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ပို႕ၿပီးေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ့္သဘာ၀အတုိင္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပါပဲ။ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပည္လမ္းက ျပည္ဥယာဥ္ကြန္ဒိုမီနီယံ စီမံကိိန္းမွာ အလုပ္၀င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အလုပ္ကိုဖုန္း၀င္လာပါတယ္။ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းက ကိုမင္းၿငိမ္းခ်မ္းဆက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေဆာင္းပါးကို သံုးထားတဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ ေနာက္ထပ္လဲစာေတြထပ္မံေရးသား ေပးပို႕ဖို႕ အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ အရင္ကဆို စာမူေတြပို႕တယ္၊ မဂၢဇင္းေတြမွာပါလာခဲ့ရင္လဲ စာမူခသြားထုတ္လိုက္တယ္ . . . ဒီေလာက္ပါပဲ။ အခုလို မဂၢဇင္းတာ၀န္ရွိသူေတြက ကိုယ့္ကို အေရးတယူနဲ႕ စာမူေတြထပ္ပို႕ဖို႕ ေျပာလာတာ အဲဒါ ပထမဆံုးလုိ႕ေျပာလို႕ရပါတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ … ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းပါးေလးေတြပံုမွန္ေရးၿပီး စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းကို ပို႕ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ပါတဲ့အခါလဲပါ . . . ျပဳတ္တဲ့အခါလဲ ျပဳတ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကိုမင္းကေတာ့ အဆင္ေျပရင္ေျပသလို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စာမူေတြကို အသံုးျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကိစၥေတြ၊ သံလြင္အိပ္မက္ကိစၥေတြ၊ အျခားလူမႈေရးကိစၥေတြ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ကိစၥေတြ မ်ားလာတဲ့အတြက္ စာေတြသိပ္မေရးျဖစ္တာေတာင္ စံပယ္ျဖဴအတြက္ေတာ့ ပံုမွန္ေရးေပးႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တခါ တခါ ကၽြန္ေတာ့္စာမူေတြေနာက္က်လို႕ ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာေျပာေနရတဲ့ ကိုမင္းကိုလဲ အရမ္းအားတံု႕အားနာျဖစ္မိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနဘုန္းလတ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လို အညတရ စာတုိေပစေရးသူတစ္ေယာက္ကို ေနရာတစ္ခုေပးခဲ့တဲ့ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းရဲ႕ ေက်းဇူးတရားဟာ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ အင္မတန္မွကိုႀကီးမားပါတယ္။ ဒီေနရာကေနပဲ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္း တည္ေထာင္သူ ေဒၚခင္ေဆြဦး၊ အတုိင္ပင္ခံ ကိုမိုးေက်ာ္ေအာင္၊ စီစဥ္သူ ကိုမင္းၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႕ မဂၢဇင္းအဖြဲ႕သားအားလံုးကို ေက်းဇူးစကားဆိုခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment