ေနာက္ဆံုးေသာည
သီခ်င္းဆိုခ်င္တယ္
အဲဒီ့စိတ္တစ္ခုနဲ႕ ဂစ္တာေလးရင္ခြင္ထဲအေရာက္
လက္ေတြက ...
အလြတ္ရေနၿပီးသားေကာ့ဒ္ေတြကို ဖမ္းေထာက္ၾကတယ္
အလြမ္းရဲ႕ည ... တဲ့။
သိုက္သုိက္၀န္း၀န္းပါပဲ
ငါနဲ႕ ငါ့ရင္ခုန္သံအစစ္ေတြ
မိုးစက္ေတြေအာက္မွာ တဖ်စ္ဖ်စ္ေလာင္ကြၽမ္း
အဲဒီ့ညေနတစ္ခုလံုး
ငါလြမ္းေနတာ ...
အစိမ္းေရာင္ေတြရင္တစ္ခြင္လံုးလႊမ္းလို႕ ...။
မနက္ခင္း ...
ေနကေပးတဲ့အေရာင္နဲ႕လင္းလာတယ္
လဲ့လဲ့စင္စင္ပါပဲ
ငါ မျမင္ေတာ့တာကလြဲရင္ေပါ့ ...။ ။
ေနဘုန္းလတ္
စိတ္ေတြအရမ္းမြမ္းက်ပ္လာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ဒီကဗ်ာေလးထဲကအတုိင္း မိုးရြာႀကီးထဲ ဂီတာထို္င္တီးခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့လဲ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ညစ္စရာေတြနဲ႕ႀကံဳႀကံဳ ဘ၀တစ္ခုအေပၚ ပံုသ႑ာန္တစ္ခုခုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ညိတြယ္မိေနဆဲေလ။
7 comments:
ေျဖာင္း . . . ေျဖာင္း . . .ေျဖာင္း . . . (ကဗ်ာကို ႀကဳိက္လို႔ အားေပးတဲ့လက္ခုပ္သံေတြပါ။)
ဟီး ဟီး ငါ့သူငယ္ခ်င္းႀကီးပဲ အားေပးမယ့္သူရွိတယ္ ...
“ငါနဲ႕ ငါ့ရင္ခုန္သံအစစ္ေတြ
မိုးစက္ေတြေအာက္မွာ တဖ်စ္ဖ်စ္ေလာင္ကြၽမ္း”
အဲဒီ စာေၾကာင္းေလး မိုက္တယ္.. ငါလည္း အားေပးပါတယ္ကြ..
ကဗ်ာေလးက လဲ့လဲ့စင္စင္ေလးပါ က်ေနာ္လည္း အားေပးပါတယ္- ေခါင္းစဥ္က ျမဳတ္ကြက္နဲ႔လားဗ်- ေနာက္ဆံုးည ဆိုတာကို ေရာေရာေထြးေထြး ရွိေနတယ္- လြတ္ခ်လိုက္တဲ့ည လား လြတ္က်သြားတဲ့ညလား ဘ၀ရဲ့ေနာက္ဆံုးညလား လား လား...
ဂီတာေလးတစ္လံုးကိုပိုက္ၿပီး မိုးရြာႀကီးထဲမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ဘ၀တစ္ခုကိုေရာက္သြားတယ္။ သူမသြားခင္ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္နဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သူဆိုညည္းသြားခဲ့တယ္။
"ငါလြမ္းေနတာ
အစိမ္းေရာင္ေတြရင္တစ္ခြင္လံုးလႊမ္းလို႔"
ပထမေတာ့ ဒီစာသားက ဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတာ မသိခဲ့ဘူး။ အခုမွပဲ သိေတာ့တယ္။ :)
Post a Comment