ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးဟာ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းမွာ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ပါ ...။ ဒီ post ေလးေတြထဲက ဆရာနဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြဟာ လူ႕ေလာကထဲမွာ နိစၥဓူ၀ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြနဲ႕ဆင္တူပါတယ္။ သိပ္ႀကီးႀကီးမားမားသင္ခန္းစာေတြမဟုတ္ရင္ေတာင္ အေတြးေလးတစ္စျဖစ္ျဖစ္ေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ျဖစ္ရပ္ (၆)
ဆရာက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းၿပီး ေမးပါတယ္။
[အျဖဴေရာင္မဟုတ္ရင္ ဘာလဲကြ]
ေက်ာင္းသားက ေသေသခ်ာခ်ာမစဥ္းစားဘဲ ျပန္ေျဖပါတယ္။
[အျဖဴမဟုတ္ရင္ အမည္းေပါ့ ဆရာ]
ဆရာက ေခါင္းခါပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေျပာပါတယ္။
[အျဖဴမဟုတ္ရင္ မျဖဴတာေတြ အားလံုးျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့ဟ]
ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း လူ႔ေလာကထဲက ျပႆနာရပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဲဒီေက်ာင္းသားေလးလိုမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (possibility) မ်ားစြာကို မစဥ္းစားမိဘဲ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္ (negative view) ေတြကိုသာ ႐ုတ္တ ရက္ စဥ္းစားမိတတ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာ ကိုယ္သိထားတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုနဲ႔ အျခားလူေပးလာတဲ့ အေျဖတစ္ခုနဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလံုးဟာ သူ မွားေနတယ္ဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတတ္ၾက ပါတယ္။ တကယ္ဆို သူ အေျခခံၿပီးစဥ္းစားတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕အေျဖကလည္း မွန္ႏိုင္တာပဲေလ။ ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြ တစ္ခုထက္ပိုၿပီး ရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာ၊ စဥ္းစားပံု စဥ္းစားနည္း (the way of thinking) အေပၚ မူတည္ၿပီး အေျဖ ဒါမွမဟုတ္ ရလဒ္ေတြဟာ တစ္နည္းတစ္ ဖံု ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ နားလည္ထားရပါမယ္။ ဒါမွ ငါမွန္တယ္၊ မင္း မွားတယ္ဆိုတဲ့အျမင္ေတြက လြတ္ေျမာက္ၿပီး ငါလည္းမွန္တယ္၊ မင္းလည္း မွန္တယ္ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းက ပိုၿပီးအားေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ိဳးကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ကူးထဲမွာရွိတဲ့ စာသင္ခန္းေလးထဲက ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးေတြကေန အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ၾကည့္မိတာပါ။ လူမႈဆက္ဆံေရးေတြကို ေျပလည္ေစဖို႔၊ ျပႆနာဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ႔တတ္ႏိုင္သမွ် ကင္းေ၀းႏိုင္ဖုိ႔၊ ေနာက္ ...ေနာင္တေတြ ခဏခဏ မရဖို႔၊ အနည္းဆံုး ေလာကထဲမွာ ၿပံဳးၿပံဳးကေလး ေနႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ကူး စာသင္ခန္းေလးက သင္ခန္းစာ တစ္စြန္းတစ္စေတြ ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment